Άκουγε στο όνομα «Λοφ». Είναι ο Κρητικός σκύλος, που συντρόφευε τον Εμμανουήλ Παναγιωτάκη (καπετάν Βαβουλέ) και τα παλικάρια του, στη λίμνη των Γιαννιτσών και στον κάμπο της Αλμωπίας (Καρατζόβας), στην κορύφωση του Μακεδονικού Αγώνα από το 1904 έως το 1908.
Ο πιστός… τετράποδος «Μακεδονομάχος», στον οποίο για τις υπηρεσίες του, του απονεμήθηκε τιμής ένεκεν ο βαθμός του… Λοχαγού!
Πάνω του… σφύριξαν εκατοντάδες σφαίρες από «γκράδες». Εκείνος, πάντα κατάφερνε να γλιτώσει και να επιστρέψει πίσω στη γενέτειρά του, την Κρήτη, απ’ όπου είχε ξεκινήσει μαζί με τον ιδιοκτήτη του, για να σώσουν την Μακεδονία από τους Βουλγάρους κομιτατζήδες που την ορέγονταν. Έγραψε κι αυτός, την δική του ιστορία, αν και δεν έγινε ποτέ γνωστή, όσο εκείνη του «Μάγκα», που ύμνησε στα «Μυστικά του Βάλτου», η Πηνελόπη Δέλτα.
«Είναι κι αυτός σύντροφός μου»
  Όλα ξεκίνησαν από την Αθήνα. Στο κέντρο, που είχε αναλάβει την συγκρότηση σωμάτων από εθελοντές-αγωνιστές για την Μακεδονία, παρουσιάστηκε ένας πανύψηλος Κρητικός, έχοντας μαζί του τον σκύλο του. «Δεν μπορείς να τον πάρεις μαζί σου! Είναι επικίνδυνο! Θα γαυγίζει και θα σας προδώσει! Εκεί, είναι πολύ άγρια τα πράγματα!», είχε τις αντιρρήσεις του ο υπεύθυνος στρατολόγησης.
Ο Εμμανουήλ Παναγιωτάκης, (Βαβουλές το προσωνύμιό του), ένας πανύψηλος και γεροδεμένος άνδρας, γύρω στα 30 χρόνια του, ατάραχος απάντησε:
«Είναι κι αυτός σύντροφός μου. Θα έρθει μαζί με τα παλικάρια μου! Μάλιστα θα μας βοηθήσει, γιατί είναι εκπαιδευμένος!» Κι αμέσως έδωσε μερικά παραγγέλματα: «Λοφ, κρύψου! Εχθρός!». Ο σκύλος στη στιγμή έγινε άφαντος. «Έλα! Πρηνηδόν!». Κι εκείνος παρουσιάστηκε και έγινε ένα με το πάτωμα. «Πάρτε τον, μαζί σας!», λύγισε ο υπεύθυνος που έδωσε την έγκρισή του για να περάσει μαζί με το εκστρατευτικό σώμα στη Μακεδονία και ο «Λοφ». Ο καπετάν Βαβουλές είχε συνεργαστεί με πολλούς αρχηγούς του Μακεδονικού Αγώνα, όπως τον Δεσπότη Καστοριάς Γερμανό Καραβαγγέλη, τον Σπύρο Σπυρομήλιο (καπετάν Μπούα).πηγή