Με αφορμή το θάνατο ενός μικρού παιδιού μετά από μια ατυχή επέμβαση αδυνατίσματος –τόσο ως προς την επιλογή ,όσο κι ως προς την έκβαση της –με την μέθοδο του γαστρικού δακτυλίου.  Για την μικρή Γωγώ λοιπόν,που ήταν μόνο 14 χρονών.Που πιέστηκε να αρέσει,να γίνει αποδεκτή.Σε ποιόν;Γιατί;Αγάπη είχε άπειρη από την οικογένεια της.Τι οδηγεί σ’ αυτή την απόγνωση ένα παιδικό μυαλό;Παντού προβάλλεται το τέλειο.Τέλεια μαλλιά,τέλεια μάτια,τέλειο χρώμα μαλλιών,ματιών,τέλειο στήθος,τέλειοι γλουτοί…Οι λεγόμενοι “influencers” που μπήκαν ξαφνικά στις ζωές μας,προβάλλουν μόνιμα τον “υπέροχο” τρόπο ζωής τους,με τα τέλεια σώματα τους που μοιραία ο συνειρμός «πάει» μόνος του…”Είμαι όμορφη,τα καλύτερα με περιμένουν”.Και η πίεση μεγαλώνει,το άγχος γιγαντώνεται…”Δεν έχω το σωστό σωματότυπο,τα σωστά κιλά,τα υπέροχα μαλλιά,τις υπέροχες αναλογίες”.”Είναι απλό ,είμαι καταδικασμένη στην αποτυχία”.   Aυτά και άλλα πολλά είναι στο μυαλό μιας μικρής κοπέλας που κυριολεκτικά «βομβαρδίζεται» από τα social media καθημερινά με εικόνες «τελειότητας».Ο γονιός πρέπει να είναι άγρυπνος φρουρός έτσι ώστε να μην εκτροχιαστεί η κατάσταση.Τόσο ψυχολογικά –γιατί έτσι προκύπτουν οι διατροφικές διαταραχές-,όσο και με το θέμα της συσσώρευσης κιλών.Δηλ. να ενεργοποιηθεί νωρίς πρίν το πρόβλημα γίνει τόσο μεγάλο που μετά η προσπάθεια του παιδιού να είναι δύσκολη και ψυχοφθόρα. Ο ρόλος των ειδικών; Τις πιο πολλές φορές άφαντος ,ανεπαρκής.Είναι αδιανόητο που υπέβαλαν αυτό το κοριτσάκι σε εγχείρηση γαστρικού δακτυλίου.Δεν το χωράει ο νους μου.Δηλ. εξαντλήθηκαν όλες οι φυσιολογικές προσεγγίσεις;Επισκέφτηκε πρωτίστως –που είναι επιβεβλημένο ακόμη και σε ενήλικες- ψυχολόγο;Και το πλέον βασικό,τι έγινε με το κομμάτι της διατροφικής εκπαίδευσης και την άσκηση;Εδώ θα πρέπει να διευκρινήσω ότι τέτοιου τύπου επεμβάσεις θα πρέπει να γίνονται ΜΟΝΟ σε περιπτώσεις παθολογικής παχυσαρκίας κι αφού έχει εξαντληθεί κάθε μέθοδος αδυνατίσματος με φυσιολογικό τρόπο δηλ. διατροφή και άσκηση.  Ωστόσο ,όλοι ξέρουμε ότι ο φυσιολογικός τρόπος χρειάζεται χρόνο και πολλή υπομονή.Και πολλές φορές «λυγίζουμε» κι εμείς σαν ενήλικες,όταν ακούμε ότι κάτι θα μας βοηθήσει όσο πιο γρήγορα γίνεται.Και εκεί γίνονται λάθη.Το παιδί πρέπει να αποκτήσει μία σχέση εμπιστοσύνης και στοργής με τον ειδικό που το παρακολουθεί,το στηρίζει,το ενθαρρύνει….Ίσως χρειαστούν και χρόνια να ορθοποδήσει σε όλα τα επίπεδα αλλά το όφελος θα είναι εφ’ όρου ζωής.Προσοχή στους ειδικούς πάσης φύσεως είτε είναι γιατροί,είτε διατροφολόγοι.Να είναι πάνω απ΄όλα άνθρωποι.Η επιστήμη από μόνη της δεν αρκεί κι αυτό το βλέπουμε όλοι στην καθημερινότητα μας όταν προκύπτουν ιατρικά προβλήματα.Το παιδί και οι γονείς του οδηγήθηκαν σ΄αυτή την επιλογή γιατί κάποιος «γιατρός» τους το υπέδειξε και τους το ανέλυσε ως μια επιτυχής επιλογή.Άραγε αυτός ο «γιατρός» θα προχωρούσε τόσο εύκολα σε μία τέτοιου τύπου εξ’ ορισμού επικίνδυνη εγχείρηση στο παιδί του ;Οι ειδικοί που επιλέγουμε θα πρέπει να είναι επιστήμονες,άνθρωποι ευγενείς,ηθικοί και προπαντώς να αγαπάνε τον άνθρωπο και να μην εμπορεύονται την ανάγκη του συνανθρώπου τους.Να προσέχουμε λοιπόν …πηγή