Λιτάνευση της θαυματουργού εικόνας της Αγίας Άννας από το Βόρι στο Αίγιο. Από ιστοσελίδα tempo24.
(Επιμέλεια Στέλιος Κούκος)
Συνέχεια από εδώ: http://www.pemptousia.gr/?p=412002
 
«Ήμουν στην ηλικία των 15 ετών όταν μου συνέβη το περιστατικό που θα διηγηθώ», αφηγείται η Αικατερίνη Κριβέρη.
«Ήταν ένα Σαββατοκύριακο του δωδεκαήμερου μεταξύ Χριστουγέννων και Φώτων. Είχα λουσθή, ώστε να είμαι έτοιμη για την Εκκλησία την άλλη μέρα. Κόντευε να σουρουπώση. Έβλεπες ακόμη θαμπά και θέλησα να πεταχθώ στο σπίτι μίας φίλης μου γειτονοπούλας.
Καθώς προχωρούσα σ’ ένα στενωπό σούδα είδα ξαφνικά εμπρός μου ένα πανύψηλο αράπη πεντέξη μέτρα ψηλόν, να με αγριοκυτάζη με κάτι φοβερά μάτια και να απειλή να με χτυπήση μ’ ένα μεγάλο ραβδί που κρατούσε στα χέρια.
Γέμισα τρόμο και φρίκη από το ανύποπτο και φοβερό αυτό αντίκρυσμα. Το αίμα πάγωσε στις φλέβες μου. Έκαμα αυτόματα το σταυρό μου και φώναξα δυνατά: Παναγία μου.
Το τέρας αμέσως εξαφανίσθηκε, αλλά εγώ έπεσα κάτω αναίσθητη. Κανένας δεν με άκουσε, ούτε με είδε που έπεσα. Επειδή άργησα να επιστρέψω, οι δικοί μου βγήκαν να με αναζητήσουν.
Τελικά με βρήκε η μητέρα μου στη σούδα πεσμένη κάτω, αναίσθητη. Το πρόσωπό μου είχε παραμορφωθή τόσο, ώστε είχα γίνει αγνώριστη και προκαλούσα την αποστροφή.
Καταφυγή μας και πάλι η Αγία Άννα [με τη θαυματουργή εικόνα της που βρισκόταν στο Βόρι της Προικονήσου στην Προποντίδα και πλέον στο Αίγιο]. Εκεί στρέψαμε την ελπίδα και την προσευχή μας.
Παρακαλούσαμε τον Κύριό μας Ιησού Χριστό να δεχθή την παράκληση της Γιαγιάς Αγίας Άννας και να μου δώση την υγεία.
Παρ’ ότι το σπίτι μας ήταν μέσα στο Βόρι, η μητέρα με πήρε και κλειστήκαμε στην Εκκλησία της.
Μείναμε εκεί με νηστεία και προσευχή, επί 40 ημέρες. Ο ιερεύς κάθε ημέρα έψαλε αγιασμό και παράκληση. Μετά τις 40 ημέρες έλαβα εξ ολοκλήρου την υγεία μου και το πρόσωπό μου επανήλθε στην κατάσταση που ήμουν πριν μου συμβή το φοβερό περιστατικό.
Στο διάστημα που εμείναμε μέσα στην Εκκλησία, εζήσαμε τη ζωντανή παρουσία της Αγίας. Πολλές φορές εβλέπαμε τη σκιά μιας ηλικωμένης μαυροφορεμένης γυναίκας.
Άλλοτε σήμαινε σαν καμπάνα δυνατά και γλυκά η Αγία Εικόνα και τινάζονταν τα χρυσά τάματα που ήσαν μέσα στο κουβούκλιό της.
Αυτά τα ευεργετικά αλλά και υπερφυσικά περιστατικά έχουν σφραγίσει την ψυχή μου με μια ξεχωριστή ευλάβεια στην ιερά μορφή της Αγίας μας Άννας.
Ελπίζω να την εύρω μεσίτην και βοηθόν και εις το φοβερόν βήμα της κρίσεως ενώπιον του Κυρίου μας».
 
Από το βιβλίο του π. Κωνσταντίνου Παλαιολογόπουλο, «Αγία Άννα, Βίος της Αγίας Άννας και θαύματα στο προσκύνημα στο Βόρι Προικονήσου και στο Αίγιον Αχαΐας  το οποίο είναι αναρτημένο στην ιστοσελίδα: http://users.uoa.gr/~nektar/orthodoxy/agiologion/agia_anna.htm