Άγιος Καλλίνικος Εδέσσης.
(Επιμέλεια Στέλιος Κούκος)
Γράφει ο Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης Ναυπάκτου κ. Ιεροθέος
Γεγονός και σχόλιο: Η αγάπη προς τους άλλους
 
Είναι γνωστόν ότι η αγιότητα κάποιου ανθρώπου ελέγχεται κυρίως από την μαρτυρία και την συνείδηση του λαού, την οποία επιβεβαιώνει ο Επίσκοπος της Επαρχίας, όπου έζησε και έδρασε ο συγκεκριμένος άνθρωπος.
Με αυτήν την προοπτική εγράφησαν πολλές τέτοιες μαρτυρίες που επιβεβαίωσαν την αγιότητα του αγίου Καλλινίκου, πριν και μετά την αγιοκατάταξή του. Πολλές από αυτές τις μαρτυρίες δημοσιεύθηκαν σε βιβλία και ανακοινώθηκαν αρμοδίως.
Υπάρχει ένα περιστατικό που τώρα ήλθε σε γνώση μου, που είναι αξιοθαύμαστο και θα το καταγράψω προς ωφέλεια πνευματική. Δεν πρόκειται για θαύμα, αλλά για γεγονός που δείχνει το ανεξίκακο που διέκρινε τον άγιο Καλλίνικο. Όσοι έζησαν κοντά του ξέρουν ότι ο διάδοχός του στον Μητροπολιτικό θρόνο δεν ήθελε να αναφέρονται οι άνθρωποι στον κεκοιμημένο Καλλίνικο, και πολλοί από τους συνεργάτες του φύγαμε από την Μητρόπολη Εδέσσης, Πέλλης και Αλμωπίας και όσοι έμειναν είχαν διάφορα προβλήματα.
Δεν ήταν κακός άνθρωπος, όπως έδειξε η συνέχεια, απλώς είχε κάποιες άλλες αντιλήψεις και απόψεις για θέματα εκκλησιαστικά και θεολογικά.
Μου έγραφε, λοιπόν, πρόσφατα μια γνωστή μου κυρία από την Έδεσσα ένα γεγονός που με εξέπληξε.
Έγραφε σε γράμμα της:
«Όπως Σας είχα πει, περίπου 10 χρόνια μετά που φύγατε ο Άγιος Καλλίνικος μου έσβησε, μου πήρε ένα μεγάλο και βαθύ πόνο. Εκεί στον τάφο του του μιλούσα, ζητούσα τη βοήθειά του (ιδιαίτερα όταν ήσασταν στον Λίβανο). Κάποια στιγμή άκουσα τη φωνή του, να μου λέη: «Άναψε, παιδί μου, και το καντήλι στον τάφο του Χρυσοστόμου (του διαδόχου του). Αυτό ήταν! Όλα άλλαξαν. Τα έβλεπα διαφορετικά. Και τώρα με στηρίζει».
Χαρακτηριστικό γνώρισμα των αγίων είναι η αγάπη προς όλους, ιδίως σε αυτούς που τους έκαναν κακό.
Γράφει ο άγιος Σιλουανός:
«Μακαρία η ψυχή που αγαπά τον αδελφό της, γιατί ο αδελφός μας είναι η ζωή μας. Μακαρία η ψυχή που αγαπά τον αδελφό. Μέσα της ζη αισθητά το Πνεύμα του Κυρίου και τη γεμίζει ειρήνη και χαρά και αυτή θρηνεί για όλο τον κόσμο».
«Σαράντα χρόνια πέρασαν, αφότου η Χάρη του Αγίου Πνεύματος με δίδαξε να αγαπώ τον άνθρωπο και όλη την κτίση και μου φανέρωσε την πονηρία του εχθρού, ο οποίος με απάτη προξενεί κακό στον κόσμο».
«Η Χάρη έρχεται με την αγάπη προς τον αδελφό και με την αγάπη προς τον αδελφό διατηρείται. Αν, όμως, δεν αγαπούμε τον αδελφό, τότε και η αγάπη του Θεού δεν έρχεται στην ψυχή, εξαιτίας της κατακρίσεως ή του μίσους προς τον αδελφό».
«Η Χάρη προέρχεται από κάθε καλό, πάνω απ’ όλα, όμως, από την αγάπη για τον αδελφό».
«Η ψυχή δεν μπορεί να έχει ειρήνη, αν δεν προσεύχεται για τους εχθρούς. Η ψυχή που διδάχθηκε από την Χάρη του Θεού να προσεύχεται, αγαπά και λυπάται όλη την δημιουργία, και προπαντός τον άνθρωπο, για τον οποίο (ο Κύριος) έπαθε επάνω στον σταυρό και πονούσε βαθιά για όλους μας».
Έτσι ζούσε και ο άγιος Καλλίνικος. Αγαπούσε όλους, φίλους και εχθρούς, όσους τον ευεργέτησαν και όσους τον συκοφάντησαν, γι’ αυτό είναι Άγιος.
Πολλοί άνθρωποι θέλουν να βλέπουν θαύματα από τους αγίους. Αλλά εκτός από αυτά, το μεγαλύτερο σημείο είναι να έχη κανείς το Άγιον Πνεύμα και να του διδάσκη την αγάπη προς όλους.
 
Από το περιοδικό «Εκκλησιαστική Παρέμβαση», της Ιεράς Μητρόπολης Ναυπάκτου και Αγίου Βλασίου, τεύχος 318 – Ιανουάριος 2023. https://www.parembasis.gr