Συνήθως βάζουμε τον πήχυ ψηλά, όταν μιλάμε για χαρίσματα που δωρίζει ο Θεός στον καθένα από εμάς.
Ενώ δε κοιτάμε τα μικρά που για εμάς ενώ είναι ψίχουλα τετριμμένης καθημερινότητας για
Τον Ουρανό είναι μεγάλα και σπουδαία!
Ένα χαμόγελο.
Μια όμορφη λέξη συμπαράστασης.
Ένα άγγιγμα.
Μία αγκαλιά.
Ένα μήνυμα στο κινητό.
Ένα τραγούδι, έστω και φάλτσο.
Μία καλημέρα.
Ένα ανέκδοτο (ας είναι και κρύο..)
Μία προσευχή.
Ένας κόμπος στο κομποσκοίνι.
Όλα δωσμένα απλόχερα με τον όρο να τα πολλαπλασιάζουμε σκορπίζοντάς τα στους άλλους εκεί που χρειάζεται.
Μην τα θάβουμε σαν το τάλαντο της παραβολής.
Θα μας ζητηθούν κάποια στιγμή τόκοι γι’ αυτά που καρπωθήκαμε και δεν τα κάναμε περισσότερα σκορπώντας τα κιμπάρικα παντού.
Δεν μας στοίχισαν άλλωστε και τίποτα.
Μην ξεχνάμε αυτό που έλεγε ο Άγιος Πορφύριος…
«Από τα μικρά και ασήμαντα μπορούμε να φτάσουμε σε μεγάλες και σπουδαίες αρετές».
π. Θεόκτιστος Δικταπανίδης
ΠΗΓΗ