Αρχιμανδρίτης Ανανίας Κουστένης (1945-2021).
(Επιμέλεια Στέλιος Κούκος)
30 Νοεμβρίου Άγιος Ανδρέας ο Πρωτόκλητος
Και πάμε, τώρα, στις 30 του Νοεμβρίου, έχομε τον πολύ αγαπημένο μας άγιο Ανδρέα τον Πρωτόκλητο.
Ήταν από τη Γαλιλαία, αδελφός του αποστόλου και πρωτοκορυφαίου Πέτρου, γυιοί και οι δύο του Ιωνά, ψαράδες το επάγγελμα και μαθηταί του αγίου Ιωάννου του Προδρόμου. Και ακολούθησαν τον Κύριο, πρώτος ο Ανδρέας εκλήθη απ’ τον Χριστό, εξ ου και Πρωτόκλητος, μαζί με τον ευαγγελιστή Ιωάννη, και ύστερα ο Ανδρέας έφερε και τον αδελφό του, τον Πέτρο.
Είχε καλή θέση στη δωδεκάδα των αποστόλων ο άγιος Ανδρέας. Ήτο υπαρχηγός. Σπουδαίος και σημαντικός. Γεμάτος Θεία χάρη. Σε πολλά σημεία της Θείας Γραφής, της Καινής Διαθήκης, αναφέρεται το όνομά του και η δράση του.
Όταν ήλθε το Πνεύμα το Άγιον, την ημέρα της Πεντηκοστής, εγέμισε κι αυτός από τη χάρη Του. Και μετά, του έπεσε ο κλήρος να μεταβεί και να κηρύξει στη Βιθυνία, στον Πόντο, στην Καππαδοκία, στη Γαλατία, στο Βυζάντιο, στη Θράκη, στη Μακεδονία, από την ενδοχώρα, στα μέσα εκεί, που ‘ναι η Βουλγαρία και τα υπόλοιπα, κι έφθασε μέχρι τας Πάτρας.
Στον Πόντο έκαμε πολύ μεγάλη δουλειά. Έφθασε μέχρι την Ουκρανία, στη Σινώπη του Πόντου, που οι Σινωπείς ήταν τόσο άγριοι και βάρβαροι, που σε κάποια στιγμή, καθώς μιλούσε όρμησαν επάνω του και τον κτύπησαν τόσο πολύ, που τον άφησαν σχεδόν πεθαμένο, του ‘κοψαν και το δακτυλάκι του, και τον πέταξαν στα σκουπίδια, έτσι, για να τον περιφρονήσουν και ν’ απαλλαγούν.
Αλλά εκείνος δεν πέθανε. Είχε ημέρες απ’ τον Θεό και δεν τις έχανε. Και σηκώθηκε πάλι, πήγε, τους μίλησε, ήτο ανεξίκακος, ως μιμητής του Χριστού μας και αυτός, και τους έκαμε να τον ευσπλαχνισθούν και να τον ακούσουν. Κι ήλθαν στον Χριστό.
Όλες αυτές οι Εκκλησίες, στον Πόντο και στα υπόλοιπα, οφείλονται στον άγιο Ανδρέα, καθώς και στον απόστολο Πέτρο, τον αδελφό του, που ‘ρθε να τον συναντήσει και κήρυξαν αρκετά στα μέρη αυτά τη χάρη του Ιησού Χριστού.
Γι’ αυτό κι ο απόστολος Πέτρος τις δύο Καθολικές Επιστολές του τις στέλλει στους χριστιανούς του Πόντου, της Γαλατίας, της Καππαδοκίας, της Βιθυνίας και της Μικράς Ασίας. Δεν είν’ τυχαίο αυτό. Πόσο έχουν εργασθεί οι απόστολοι του Χριστού!
Οι αναμορφωταί της οικουμένης. Έφεραν το ευαγγέλιο εις πάσαν την γην και έως εσχάτου αυτής.
Και ήλθε εις τας Πάτρας ο άγιος Ανδρέας, εθεράπευσε εκεί έναν βαρειά άρρωστο, τον Σώσειο, τον πίστεψαν οι Πατρείς, προσήλθαν στον Χριστό, θεράπευσε και την Μαξιμίλλα, την γυναίκα του ανθυπάτου, του Αιγαιάτου, του διοικητού, και τον αδελφό του, τον μαθηματικό σοφό Στρατοκλή, ο Στρατοκλής έγινε σε λίγο και επίσκοπος Πατρών, στο πόδι του αγίου Ανδρέου, αλλά ο Αιγαιάτης ήτανε πολύ βάρβαρος.
Κι επειδή έβλεπε τους ανθρώπους να πιστεύουν τον άγιο Ανδρέα και να γίνονται χριστιανοί, δεν άντεξε. Γι’ αυτό συνέλαβε τον απόστολο και τον εσταύρωσε πάνω σε Σταυρό σχήματος Χι. Κι εκεί ο άγιος Ανδρέας, απ’ τον Σταυρό αυτό ανεχώρησε για τον Εσταυρωμένο του ουρανού και τον Αναστημένο Χριστό μας.
Και κατέστη πολιούχος των Πατρών, με πολλά θαύματα, πολλές επεμβάσεις και μεγάλη προστασία στην πρωτεύουσα της Πελοποννήσου αιώνες και αιώνες, αγαπάει και την πατρίδα μας ιδιαίτερα κι είναι, μετά τον απόστολο Παύλο, ο φωτιστής των Ελλήνων, τον αγαπάει και η Αθήνα, τον αγαπούνε παντού τον άγιο Ανδρέα, κι έχει και πλήρη ασματική ακολουθία, γιατί είναι από τους πανηγυρικώς εορτάζοντας αποστόλους.
Κι όσοι έχουν το όνομά του και όσες τους ευχόμεθα τα χρόνια πολλά κι όσοι πανηγυρίζουν κι έχουν ναούς, και πάλι χρόνια πολλά και στον Γέροντα, εδώ, τον ηχολήπτη και στους άλλους, ευχόμεθα έτη πολλά και βοήθεια ο άγιος Ανδρέας, να βοηθάει και την πατρίδα μας, την οποία προστατεύει, αλλά και ολόκληρη την οικουμένη.
Εξεφωνήθη στις 28 Νοεμβρίου 2007.
Από το βιβλίο του Αρχιμανδρίτη Ανανία Κουστένη, «Φθινοπωρινό συναξάρι», τόμος β’, των εκδόσεων Ακτή, Λευκωσία 2008.