(Επιμέλεια Στέλιος Κούκος)
Περί τούτου του οσίου Άρεως γράφει ο Ευεργετινός ότι, παρόντος και του αββα Αβραάμ, ήλθεν εις αδελφός και ηρώτησεν αυτόν·
«Ειπέ μοι τι να πράξω ένα σωθώ»;
Ο δε όσιος Άρης είπεν αυτώ·
«Ύπαγε και διάνυσον το έτος τούτο τρώγων μόνον εκάστην εσπέραν άρτον και άλας, και έπειτα ελθέ πάλιν και λαλώ σοι».
Αφού δε παρήλθε το έτος, πάλιν υπήγεν ο αδελφός εις τον Γέροντα, έτυχε δε πάλιν να ευρεθή παρών ο ρηθείς αββάς Αβραάμ, και είπεν ο Γέρων εις τον αδελφόν·
«Πορεύθητι και το έτος τούτο δίελθε τρώγων άπαξ ανά δύο ημέρας».
Τότε λέγει ο Αβραάμ εις τον αββάν Άρην·
«Διατί εις μεν τον τους άλλους αδελφούς ελαφρόν ζυγόν επιθέτεις, εις τούτον δε βαρύ φορείον επιφορτίζεις»;
Απεκρίθη ο Γέρων·
«Οι αδελφοί καθώς έρχονται ζητούντες, ούτω λαλών εις αυτούς ούτος δε είναι εργάτης, και ό,τι αν είπω εις αυτόν το εκτελεί μετά σπουδής, διά τούτο κατά την δύναμίν του ούτω και λαλώ εις αυτόν».
Εκ της παραινέσεως δε ταύτης δείκνυται [φανερώνεται], πόσον διορατικός ήτο ο όσιος ούτος Άρης.
Από τον «Μέγα Συναξαριστή» του Κωνσταντίνου Δουκάκη, μήνας Δεκέμβριος, τόμος 12ος.