Εκεί που αμφιβάλω,παραμένω.
Εκεί που κλονίζομαι Σου κρατώ το χέρι.
Εκεί που η λογική φωνάζει «αποκλείεται»,
η καρδιά ψιθυρίζει «γιατί όχι;».
Εκεί που νιώθω να πνίγομαι,
αφήνομαι ήρεμα στα κύματα της θάλασσας.
Εκεί που το άγχος πάει να με τρελάνει,
τ’ όνομα Σου με καλμάρει.
Εκεί που βασιλεύει η φθορά κι ο θάνατος,
βαδίζω προς την Αληθινή Ζωή.
Εκεί που απελπίζομαι, κοιτάω τον σταυρό Σου,
κι αφήνομαι στο θέλημα Σου.
Εμπιστοσύνη.
Αγάπη, φως, γαλήνη…
© Αλέξης Αλεξάνδρου 25/5/17
πηγή: psihisangigmata