Η Γερόντισσά μας Ἀκυλίνα καί οἱ μεγάλες μας ἀδελφές πού ἦταν μαζί της ἔψαχναν σέ ὅλη τήν Ἑλλάδα νά βροῦν τόπο να μονάσουν. Εἶχαν φθάσει μέχρι τή Θήβα, ὅπου ἄρχισαν τήν ἀνακαίνιση κι ἀνοικοδόμηση τῆς Ἱ. Μονῆς τῆς Ἁγίας Παρασκευῆς κοντά στήν Ἁλίαρτο, ἐκεῖ που σήμερα ὑπάρχει μοναστική ἀδελφότητα μέ τήν Γερόντισσα Ἀγάθη.
Μετά ἀπό ἕνα διάστημα ἐργασιῶν καί πολλῶν κόπων, ἄρχισε νά ἐμφανίζεται ὁ Ἅγιος στόν ὕπνο τους καί να τις προτρέπει νά ἐπιστρέψουν στή Δράμα καί νά κατοικήσουν στό ἐγκαταλελειμμένο ἀπό τό 1959 μοναστήρι του. Οἱ ἴδιες, χρόνια μετά, μεγάλες καί σεβάσμιες ὁσιακές μορφές, μᾶς διηγοῦνταν ὅτι τούς ἔλεγε: «Ἐλᾶτε, ἐλᾶτε στή Σίψα νά κάνετε τό μοναστήρι καί δέν θά σᾶς λείψει ποτέ τίποτα…Όσιος Γεώργιος Καρσλίδηςπηγή