Αγαπητοί Αναγνώστες μας, πριν ξεκινήσουμε επιτρέψτε μου να σας ευχηθώ τις καλύτερες και θερμότερες ευχές μου για την είσοδο στο νέο έτος, καθότι είναι το πρώτο άρθρο μας μέσα στη νέα χρονιά!
Είναι γεγονός ότι η Εορτή των Θεοφανείων, ή αλλιώς της Βαπτίσεως του Κυρίου μας Ιησού Χριστού, αποτελεί μία από τις λαμπρότερες εορτές της Ορθοδόξου Εκκλησίας μας. Αποτελεί την εμφαντικότερη φανέρωση της Αγίας Τριάδος στον κόσμο, ένα γεγονός που αποκάλυψε το μυστήριο της Θεότητος τόσο φανερά (μέχρι τότε περισσότερο με προτυπώσεις) και της σωτηρίας του ανθρώπου μέσα από το Μυστήριο του Βαπτίσματος. Σήμερα, όμως, σε μια εποχή που οι άνθρωποι προσπαθούν να ζήσουν χωρίς Θεό, το μήνυμα και το περιεχόμενο της εορτής αυτής είναι πιο επίκαιρο από ποτέ.
Λίγο να ανατρέξει κανείς στο Ευαγγέλιο και στην υμνολογία της Εορτής πληροφορούμαστε ότι στον Ιορδάνη ποταμό, όταν ο Χριστός βαπτίστηκε από τον Ιωάννη τον Πρόδρομο, άνοιξαν οι ουρανοί, το Άγιο Πνεύμα κατέβηκε «εν είδει περιστεράς» και ακούστηκε η φωνή Του Θεού Πατέρα: «Ούτος εστιν ο Υιός μου ο αγαπητός, εν ω ηυδόκησα» (Ματθ. 3,17). Αυτό το γεγονός είναι η αποκάλυψη του Θεού ως Τριάδος: Πατήρ, Υιός και Άγιο Πνεύμα. Η φανέρωση αυτή έδειξε ότι ο Θεός δεν είναι απλά ένας απόμακρος Δημιουργός που ζει στη μακαριότητά Του, αλλά Πατέρας που αγαπά και σώζει το πλάσμα Του, στη Γέννηση ως Βρέφος ενώ τώρα στη Βάπτιση στον Ιορδάνη Ποταμό ως ώριμος άνδρας.
Το γεγονός της Βαπτίσεως του Κυρίου δεν είναι μόνο ένα ιστορικό γεγονός αλλά και θεολογικά αποτελεί καθοριστικό και κοσμοσωτήριο για την κτίση ολόκληρη η οποία αγιάζεται στη κυριολεξία. Ο Χριστός, αν και αναμάρτητος, εισέρχεται στα νερά του Ιορδάνη για να αγιάσει την ανθρώπινη φύση και τη δημιουργία. Η φωνή του Πατέρα και η κάθοδος του Αγίου Πνεύματος μαρτυρούν τη θεϊκή Του αποστολή και μας καλούν να δούμε τη ζωή μας υπό το φως της Αγίας Τριάδος. Αυτή η τριαδική Θεολογία του ενός μοναδικού Θεού σημαίνει πρακτικά και τριαδολογική προοπτική του ανθρώπου, δηλαδή άνοιγα προς τον Θεό, τον συνάνθρωπο και την υπόλοιπη κτίση και δημιουργία μαζί με τον ευατό μας που αποτελούμε μέρος της και εμείς!
Δυστυχώς όμως για άλλη μια φορά διαπιστώνει κανείς ότι ιδιαίτερα στην εποχή μας, κυριαρχεί η προσπάθεια απομάκρυνσης του Θεού από κάθε πτυχή της ζωής μας. Η υλιστική νοοτροπία, η τεχνολογία που δίνει μια αίσθηση παντοδυναμίας, και η αποθέωση του ανθρώπινου εγώ που έχει εκτοξευτεί σχεδόν σε εωσφορικά επίπεδα, έχουν οδηγήσει σε μια κοινωνία όπου ο Θεός είτε θεωρείται ότι δεν υπάρχει ή πιστεύεται μεν η ύπαρξή Του αλλά θεωρείται πλέον περιττός. Οι αξίες που απορρέουν από τη χριστιανική πίστη και παράδοση συχνά παραβλέπονται, υποτιμούνται ή περιθωριοποιούνται, ενώ προωθούνται τρόποι ζωής που δεν έχουν πνευματική διάσταση ή έχουν μεν αλλά πηγάζουν από ξένες θρησκευτικές παραδόσεις.
Η εορτή των Θεοφανείων, όμως, μας καλεί και είναι ένα εφαλτήριο να ξαναβρούμε και ξαναβάλουμε τον Θεό στο κέντρο της ύπαρξής μας. Ο Χριστός στον Ιορδάνη ποταμό δείχνει ότι η σωτηρία δεν έρχεται μέσα από την αυτάρκεια ή την εξωτερική πρόοδο, αλλά μέσα από την ταπείνωση, τη μετάνοια και την επιστροφή στον Θεό. Αυτό είναι το κήρυγμα και του Βαπτιστού Ιωάννου και του ίδιου Του Χριστού μετά την έναρξη της δημόσιας δράσης Του. Η αλήθεια αυτή έρχεται σε αντίθεση με την κοσμική κουλτούρα, που συχνά ενισχύει την αυταπάτη ότι ο άνθρωπος μπορεί να ζήσει ανεξάρτητα και αυτόνομα από τον Δημιουργό του.
Η σύγχρονη απόρριψη του Θεού δεν είναι απλώς μία φιλοσοφική επιλογή αλλά αποτελεί μια καθαρά υπαρξιακή κρίση. Ο άνθρωπος, αποκομμένος από τον Θεό, χάνει την αίσθηση του προορισμού του. Η απουσία νοήματος και η αναζήτηση υποκατάστατων αξιών δημιουργούν μια κοινωνία γεμάτη άγχος, μοναξιά και πνευματική φτώχεια. Μέσα σε αυτό το πλαίσιο, η φωνή του Πατέρα που ακούστηκε στον Ιορδάνη έρχεται να μας υπενθυμίσει ότι είμαστε «αγαπητά τέκνα» και ότι η ζωή μας αποκτά νόημα μόνο μέσα στη σχέση με Αυτόν.
Δεν πρέπει λοιπόν να ξεχνούμε ότι η Βάπτιση του Χριστού είναι μία πρόσκληση για κάθε άνθρωπο να βαπτίσει και τη δική του ύπαρξη μέσα στη χάρη του Θεού. Αυτό αφορά και τους μη βαπτισμένους αλλά και εμάς που έχουμε μεν βαπτιστεί αλλά η ζωή μας απέχει σε περιεχόμενο από αυτό που έπρεπε να είμαστε! Η κάθοδος του Αγίου Πνεύματος και η φωνή του Πατρός μας καλούν να θυμηθούμε τη δική μας βάπτιση, το μυστήριο μέσα από το οποίο γινόμαστε μέλη της Εκκλησίας, υιοί και θυγατέρες του Θεού. Είναι μια πρόσκληση να ζήσουμε τη ζωή μας ως βαπτισμένοι, φωτισμένοι από το φως της Θείας Χάριτος.
Στην πράξη, αυτό σημαίνει να ζούμε μια ζωή πίστης, αγάπης και αλήθειας. Η βάπτισή μας δεν είναι απλώς ένα παρελθοντικό γεγονός, αλλά μια συνεχιζόμενη πορεία προς τον αγιασμό. Η μνήμη της Βάπτισης μας καλεί να απορρίψουμε κάθε τι που μας απομακρύνει από τον Θεό και να δεχθούμε το Άγιο Πνεύμα, το οποίο μας οδηγεί στην αλήθεια και την πληρότητα της ζωής.
Η εορτή των Θεοφανείων έρχεται να φωτίσει την πνευματική σκοτεινιά της εποχής μας. Σε έναν κόσμο που μοιάζει να έχει ξεχάσει τον Θεό, το φως του Χριστού λάμπει ως υπενθύμιση ότι ο Θεός είναι «ζωντανός» και ενεργεί στον κόσμο. Το αγιασμένο ύδωρ, που λαμβάνουμε κατά την ακολουθία του Μεγάλου Αγιασμού, μας θυμίζει ότι η παρουσία του Θεού αγιάζει ολόκληρη τη δημιουργία και μας καλεί να την σεβόμαστε και να την τιμήσουμε, ενώ μόνο τον Θεό να λατρεύουμε και όχι το αντίστροφο!
Το φως του Χριστού είναι το φως της αλήθειας, της αγάπης και της δικαιοσύνης. Είναι το φως που οδηγεί τον άνθρωπο από το σκοτάδι της αμαρτίας στο φως της Βασιλείας του Θεού. Σε κάθε Θεοφάνεια, το μήνυμα αυτό μας καλεί να αναλογιστούμε πώς μπορούμε να μεταφέρουμε αυτό το φως στη ζωή μας και να το μοιραστούμε με τους γύρω μας. Η αγιότητα της φύσης και της ανθρώπινης ζωής, που φανερώνεται στα Θεοφάνεια, είναι μια διαρκής πρόκληση για να ζήσουμε με σεβασμό προς τη δημιουργία και με αφοσίωση στον μόνο αληθινό Μοναδικό αλλά Τριαδικό Θεό.
Η σύγχρονη εποχή μπορεί να προσπαθεί να «εξαφανίσει» τον Θεό και να περιορίσει με κάθε μέσο την επιρροή της Εκκλησίας Του, αλλά η δύναμή Του παραμένει ακατάλυτη. Η εορτή των Θεοφανείων μας καλεί να γίνουμε μάρτυρες του φωτός Του, να ζήσουμε την πίστη μας έμπρακτα και να μην φοβηθούμε τις προκλήσεις της εποχής. Όπως το φως του Χριστού φανερώθηκε στον Ιορδάνη, έτσι και εμείς καλούμαστε να φανερώνουμε το Φως Του Θεού μέσα από τη ζωή μας, γεμάτοι αγάπη, ταπείνωση και αλήθεια.
Ας ανοίξουμε τις καρδιές μας, έστω και τώρα στο τέλος του Αγίου Δωδεκαημέρου, σε αυτό το φως και ας αφήσουμε τον Θεό να φανερωθεί μέσα μας. Γιατί, όπως είπε ο Κύριος: «Εγώ ειμί το φως του κόσμου» (Ιω. 8,12). Η εορτή των Θεοφανείων μας διδάσκει ότι το φως αυτό δεν μπορεί να σβήσει, όσο κι αν η εποχή μας προσπαθεί να το επισκιάσει. Είναι το φως της ελπίδας, της πίστης και της σωτηρίας, που μας οδηγεί στην αιωνιότητα. Ας το ακολουθήσουμε με θάρρος και πίστη. Αμήν!
axrhstou.blogspot.com
