Ποιοι γιορτάζουν σήμερα 11 Αυγούστου σύμφωνα με το εορτολόγιο: Άγιος Νήφων Πατριάρχης Κωνσταντινούπολης. Καταγόταν από τη Μεσσηνία, ήταν «εκ μητρός Ρωμαίας ευγενούς» και το κοσμικό του όνομα ήταν Νικόλαος. Ακολούθησε κάποιον μοναχό Αντώνιο και εκάρη μοναχός στη Μονή της «Παναγίας Πολεμάρχας», σε μια ερημική ακρογιαλιά μεταξύ Παλαιάς και Νέας Επιδαύρου, παίρνοντας το όνομα Νήφων. Ασχολήθηκε με την καλλιγραφία και την αντιγραφή χειρογράφων. Ακολούθησε κατόπιν έναν μοναχό Ζαχαρία, πνευματικό του Σκεντέρμπεη και εγκαταστάθηκε στην Μονή της Θεοτόκου στην Αχρίδα.
Εορτολόγιο – ποιοι γιορτάζουν σήμερα 11 Αυγούστου: Εύπλους, Εύπλος, Εύπλοος
Όταν ο Ζαχαρίας εξελέγη Αρχιεπίσκοπος Αχρίδας, ο Νήφων μετέβη στο Άγιο Όρος, όπου επισκέφτηκε διαδοχικά τις μονές Βατοπεδίου, Παντοκράτορος, Μεγίστης Λαύρας και Διονυσίου. Εκεί χειροτονήθηκε διάκονος και κατόπιν ιερέας. Ήταν πολύ ταπεινός και ήταν αγαπητός για τη σοφία και τη γλυκύτητά του.
Η πρώτη του εκλογή στον Οικουμενικό θρόνο
Το 1482, μετά το θάνατο του Μητροπολίτη Θεσσαλονίκης Παρθενίου, εξελέγη χωρίς τη θέλησή του διάδοχός του και στα τέλη του 1486 κλήθηκε στον Οικουμενικό Θρόνο. Ως Πατριάρχης ο Νήφων επιδόθηκε με ζήλο στη διόρθωση των κακώς κειμένων και τον έλεγχο των καταχρήσεων του κλήρου. Μετά από δεκαοκτώ μήνες ξέσπασε σκάνδαλο, το οποίο οδήγησε στην απομάκρυνσή του. Συγκεκριμένα, ο Πατριάρχης Συμεών άφησε μετά το θάνατό του μεγάλη περιουσία, αλλά χωρίς κληρονόμο ή διαθήκη, οποτε το σουλτανικό θησαυροφυλάκιο προέβη σε δέσμευσή της, περιλαμβανομένων και ιερών σκευών που είχαν αφιερωθεί κατά την διάρκεια της πατριαρχίας του. Για να αποφευχθεί αυτό, εμφάνισαν ανιψιό του κληρονομούμενου Πατριάρχη ως νόμιμο κληρονόμο και τρεις ψευδομάρτυρες. Μόλις πληροφορήθηκε ο Σουλτάνος Βαγιαζήτ Β΄ τα γενόμενα, δήμευσε την περιουσία του Συμεών, έκοψε την μύτη των ψευδομαρτύρων, δίωξε τους ενεχόμενους στο σκάνδαλο κληρικούς και καθαίρεσε τον Πατριάρχη Νήφωνα, ο οποίος εξορίστηκε σε κάποια νησίδα του Εύξεινου Πόντου αντίκρυ της Σωζόπολης. Στο θρόνο ανέβηκε πάλι ο Διονύσιος Α΄.
Επανεκλογή εκ νέου αποβολή και καταδίκη σε ισόβια δεσμά
Επανήλθε με αναζήτηση της Συνόδου και ανέλαβε τον Πατριαρχικό θρόνο, υπέπεσε όμως σε δυσμένεια του σουλτάνου και εξεβλήθη το 1490, καταδικάστηκε σε ισόβια δεσμά και εξορίστηκε στην Αδριανούπολη. Μεγάλη ήταν η φήμη του ποιμένα. Αναφέρεται ότι ο ηγεμόνας της Βλαχίας Ράδουλος Α’ ο Μέγας διερχόμενος από Αδριανούπολη φιλοδώρησε τους φύλακες για να τον αφήσουν να δει τον φυλακισμένο Πατριάρχη και μπαίνοντας στην ειρκτή προσκύνησε.
Στην Κωνσταντινούπολη φτάνοντας ο Ράδουλος κατόρθωσε και έλαβε άδεια αποφυλάκισης και μετακίνησης του Νήφωνα στη Βλαχία. Φτάνοντας στη Βλαχία ο Νήφων συγκρότησε συνέλευση από κληρικούς και λαϊκούς και χειροτόνησε τους δύο επισκόπους Ριμνίκου και Μπουζαίου. Βοήθησε τον ηγεμόνα να διαθέσει τα ηγεμονικά αξιώματα όπως έκαναν και οι αυτοκράτορες του Βυζαντίου, ονομάζοντας τους τίτλους του Σπαθάρη, Βεσιάρη, Λογοθέτη, κλπ.
Δεν θέλησε να αναγνωρίσει παράνομο συνοικέσιο της αδελφής του ηγεμόνα και γι’ αυτό υπέπεσε στη δυσμένεια του. Επιπληχθείς από τον Ράδουλο και απειληθείς έτρεξε στην εκκλησία, συγκέντρωσε τον λαό και έβγαλε λόγο, και αφού αφόρισε τον γαμπρό, και προφήτεψε δυστυχήματα, έβγαλε την πατριαρχική στολή, την ακούμπησε στην αγία τράπεζα και βγήκε από την εκκλησία. Ο ηγεμόνας μαθαίνοντας τα γενόμενα διέταξε να μην τον τιμάει κανείς καν να τον αποφεύγουν όλοι μη δίνοντάς του ούτε φαΐ ούτε νερό και απείλησε τους παραβάτες με θάνατο.
Η επιστροφή μετά τιμών
Ο Νήφων κατέφυγε σε έρημη καλύβα και υπέμενε την άδικη καταδίκη του με χριστιανική καρτεροθυμία. Ο Ράδουλος για να αποφύγει την κατακραυγή του λαού προσπάθησε να εξευμενίσει τον γέροντα και με κολακευτικά λόγια, υποσχέσεις και δώρα τον παρακάλεσε να συγχωρήσει τον γαμπρό του, του οποίου το συνοικέσιο στο μεταξύ είχε αναγνωρίσει η μεγάλη εκκλησία. Ο Νήφων αρνήθηκε ανένδοτα τα πάντα, και αποχώρησε για την Μακεδονία παίρνοντας μαζί του και δύο μαθητές του. Στην Μακεδονία πέρασε από όλες τις κωμοπόλεις και έκανε αποστολικό κήρυγμα. Φτάνοντας στο Άγιο Όρος παρουσιάστηκε αγνώριστος στους μοναχούς του Αγίου Διονυσίου, που αρχικά τον διόρισαν επιστάτη των ζώων της μονής, μέχρι που τελικά τον αναγνώρισαν και του επανέδωσαν τις τιμές του.
Μετά την αναχώρηση του Νήφωνα, ξηρασία και λιμός ξέσπασε στη Βλαχία. Ο Ράδουλος που αρρώστησε από λέπρα φοβερή πίστεψε ότι αυτά συμβαίνουν επειδή φέρθηκε άπρεπα στον Νήφωνα και έστειλε ανθρώπους να τον βρουν.
Το τέλος
Του προτάθηκε να αναλάβει για τρίτη φορά Πατριάρχης, το 1502, αλλά αρνήθηκε και αποσύρθηκε στη Μονή Διονυσίου του Αγίου Όρους, όπου και απεβίωσε στις 3 Σεπτεμβρίου του 1508. Αμέσως μετά το θάνατό του τιμήθηκε ως άγιος σε πολλές περιοχές και η Ορθόδοξη Εκκλησία τον κατέταξε στο Αγιολόγιό της μόλις εννέα έτη αργότερα, το 1517, ορίζοντας να τιμάται η μνήμη του στις 11 Αυγούστου. Το λείψανό του φυλάγεται σε λάρνακα στη Μονή Διονυσίου, στην οποία υπάρχει και παρεκκλήσιο στο όνομά του.

Μαθητές του υπήρξαν ο ιερομάρτυρας Ιάκωβος ο εκ Καστορίας που μαρτύρησε το 1520, ο όσιος Μακάριος που μαρτύρησε το 1527, και ο Ιωάσαφ που μαρτύρησε το 1536.

Αυγ 11, 2024Εκκλησία Online

11 Αυγούστου – Γιορτή σήμερα: Άγιος Εύπλος ο Διάκονος, ο Μεγαλομάρτυρας