-Γιὰ τὰ ὄνειρα, τί γνώμη ἔχετε, Γέροντα;
-«Εἶναι καλύτερα νὰ μὴν πιστεύουμε καθόλου στὰ ὄνειρα, διότι πολλοὶ ἐπλανήθησαν ἀπὸ αὐτά. Ὑπάρχουν τριῶν εἰδῶν ὄνειρα: τοῦ Θεοῦ, τοῦ λογισμοῦ καὶ τοῦ ἐχθροῦ.
Ἂν εἶναι ἐκ Θεοῦ καὶ δὲν τὰ πιστεύουμε, δὲν κακοφαίνεται τοῦ Θεοῦ, διότι δὲν τὰ πιστεύουμε ἀπὸ φόβον, διὰ νὰ μὴν πλανηθοῦμε. Ἂν ἔλθω τὴν νύκτα νὰ σοῦ κτυπήσω τὴν πόρτα καὶ σὺ δὲν μοῦ ἀνοίξεις, ἐπειδὴ δὲν γνώρισες τὴν φωνήν μου, δὲν μοῦ κακοφαίνεται.
Ἔτσι καὶ ὁ Θεός, δὲν ὀργίζεται ὅταν ἀπὸ φόβον Θεοῦ δὲν πιστεύουμε τὰ ὄνειρα.
Τὸ κρασὶ καὶ τὸ ξύδι ἔχουν τὸ ἴδιο χρῶμα. Ἀπὸ τὴν γεύση καταλαβαίνεις τὴν διαφορά. Ἂν τὸ ὄνειρο εἶναι ἀπὸ Θεοῦ, φέρνει γαλήνη, ἂν εἶναι τοῦ ἐχθροῦ, φέρνει ταραχήν. Προσέχετε τὶς πλάνες.
Καλύτερα ν’ ἀσφαλίζετε τὸν ἑαυτό σας καὶ νὰ μὴν πιστεύετε τίποτα ἔξω ἀπ’ ὅ,τι διδάσκει ἡ ἐκκλησία μας».
Ὁ Γέροντας σταμάτησε γιὰ λίγο. Ἔγειρε στὴν πολυθρόνα του καὶ κοίταζε ψηλά. Γιὰ λίγα λεπτὰ στὸ κελλί του βασίλευε ἀπόλυτη σιγή, κανένας δὲ θέλησε νὰ τὴν διακόψει.
Μετὰ ἀνασηκώθηκε κάπως καὶ συνέχισε:
«Ἡ πρᾶξις προηγεῖται τῆς θεωρίας. Ὁ Θεὸς ἔπλασε πρῶτα τὸ σῶμα καὶ μετὰ ἐνεφύσησε τὴν ψυχή. Ὁ Ἰακὼβ ἐργάσθηκε πρῶτα ἑπτὰ χρόνια διὰ τὴν Ραχήλ, ἀλλὰ ἔλαβε τὴν Λεία, ποὺ συμβολίζει τὶς πρακτικὲς ἀρετές-πολυτεκνία.
Μετὰ ἐργάσθηκε ἄλλα ἑπτὰ χρόνια καὶ ἔλαβε τὴν Ραχήλ, ποὺ συμβολίζει τὴν θεωρία. Ἐσεῖς τώρα εἶσθε στὴν ἀρχὴ τῆς πνευματικῆς ζωῆς. Πρέπει ν’ ἀγωνισθεῖτε διὰ ν’ ἀποκτήσετε τὰς πρακτικὰς ἀρετάς.
Ν’ ἀγωνίζεσθε μὲ προσευχήν, νηστείαν, ὅσην δύνασθε, ἐξομολόγησιν, θείαν κοινωνίαν κλπ. νὰ διαβάζετε ἐπίσης πνευματικὰ βιβλία, κυρίως τὴν Ἁγίαν Γραφήν, τὸ Ψαλτήριον καὶ τὸν Ἀββᾶ Ἰσαάκ.
Φροντίζετε νὰ κερδίζετε χρόνον ἀπὸ τὴν συζήτησιν καὶ νὰ τὸν ἀφιερώνετε εἰς τὴν μελέτην. Ἂν κάπου ἔχει καλὸ κήρυγμα, καλὸν εἶναι νὰ τὸ παρακολουθεῖτε. Τὸ κήρυγμα εἶναι σὰν τὴν βροχή. Παντοῦ βρέχει καὶ ποτίζει.
Ὁ λόγος, ἡ ἐποικοδομητικὴ συζήτησις, εἶναι σὰν τὸ ρυάκι, ποὺ ποτίζει περιορισμένα».
Ἀπὸ τὸ βιβλίο τοῦ Πέτρου Μπότση, «Γέροντας Ἱερώνυμος, ὁ Ἡσυχαστὴς τῆς Αἴγινας», Ἀθήνα 1999.
Συντάκτης