(Επιμέλεια Στέλιος Κούκος)
 
[Όταν ζήτησαν από τον γέροντα Ιουλιανό να αφήσει την έρημο και να σπεύσει στον κόσμο όπου οι αιρετικοί κέρδιζαν τον κόσμο με την επίκληση και του δικού του ονόματος]: αμέσως αποχαιρέτησε την ησυχία, και χωρίς να δειλιάση από το ασυνήθιστο των θορύβων της πόλεως έτρεξε στην Αντιόχεια.
Και αφού έκανε και τρεις σταθμούς στην έρημο, όταν βράδιασε έφθασε σ’ ένα χωριό.
Κάποια γυναίκα από τις πλούσιες όταν έμαθε πως είχε φθάσει η ιερή εκείνη ομάδα έτρεξε να πάρει την ευλογία τους, και πέφτοντας στα πόδια, παρακαλούσε να γίνει το σπίτι της κατάλυμα γι’ αυτούς.
Υποχώρησε ο γέροντας, αν και ήταν χωρισμένος από τέτοιο θέαμα περισσότερα από σαράντα χρόνια. Ενώ εκείνη η θαυμάσια γυναίκα καταγινόταν με την περιποίηση των άγιων εκείνων ανδρών, το επτάχρονο παιδί της, μοναχοπαίδι αυτής που μιμήθηκε τη φιλοξενία της Σάρρας, καθώς ήταν βράδυ και σκοτάδι, έπεσε στο πηγάδι.
Όπως ήταν φυσικό δημιουργήθηκε σάλος γι’ αυτό· όταν το έμαθε η μητέρα παρήγγειλε σε όλους να ησυχάζουν και, αφού σκέπασε με ένα κάλυμμα το πηγάδι, συνέχισε την περιποίηση. Όταν στρώθηκε το τραπέζι για τους άγιους άνδρες, ο άγιος γέροντας παρήγγειλε να κληθεί μέσα το παιδί της γυναίκας, για να πάρει ευλογία.
Και παρ’ όλο που η θαυμάσια γυναίκα έλεγε ότι είναι άρρωστο, επέμενε να το φέρουν κοντά του.
Μόλις η μητέρα διηγήθηκε τι είχε συμβεί, ο γέροντας εγκαταλείποντας το τραπέζι έτρεξε στο πηγάδι και διέταξε ν’ αφαιρεθεί το κάλυμμα και να φέρουν φώτα· βλέπει τότε το παιδί να κάθεται στην επιφάνεια του νερού, να χτυπά με το χέρι παιδικά τα νερά και να θεωρεί ως αστεία και παιγνιδάκια, αυτό που οι άλλοι θεωρούσαν όλεθρο.
Αφού έδεσαν μερικά σχοινιά και τα έριξαν μέσα, τράβηξαν το παιδί, το όποιο έτρεξε αμέσως στα πόδια του γέροντα και του έλεγε ότι τον είδε να το κρατά στα νερά και να το εμποδίζει να πνιγεί. Αυτή την αμοιβή εισέπραξε για τη φιλοξενία η θαυμάσια γυναίκα από τον μακάριο γέροντα.
Από τον τόμο «Φιλοκαλία των νηπτικών και ασκητικών», Θεοδωρήτου Κύρου, «Φιλόθεος Ιστορία η ασκητική πολιτεία» των Πατερικών Εκδόσεων Γρηγόριος ο Παλαμάς. Κείμενο, μετάφραση, σχόλια Σταυρούλα Ζαχαριάδου, Θεολόγος.