Ἂχ μωρὲ καὶ ἐλάχιστα νὰ γνωρίζαμε τὶς καθημερινὲς εὐεργεσίες καὶ τὰ θαύματα τῆς Παναγιᾶς μας θὰ πετούσαμε τὴ σκούφια μας ἀπὸ τὴν χαρά μας.
Ἀπὸ τὸν Καποδίστρια καὶ μετὰ ὅλες, μὰ ὅλες οἱ κυβερνήσεις τῆς Ἑλλάδος εἶναι ἐγκλωβισμένες καὶ ὑπακοῦν σὲ ξένα κέντρα ἐξουσίας. Ἀκόμη καὶ πολλοὶ ραβδοῦχοι μας ἐργάστηκαν συστηματικὰ νὰ ἀλλοιώσουν τὴν σχέση μας μὲ τὸν Χριστό. Μπλέχτηκαν στὰ δίκτυα τῆς μασονίας καὶ προκάλεσαν σχίσματα καὶ διαιρέσεις στὸ σῶμα τῆς Ἐκκλησίας
Γράφει ὁ Διονύσης Μακρῆς
Θεολόγος-Δημοσιογράφος
«Παπὰ εἶσαι ἐγκληματίας. Γρήγορα νὰ βάλουμε τὴν παπαδιὰ στὸ χειρουργεῖο γιατί τὸ παιδὶ ποὺ κυοφορεῖ θὰ γεννηθεῖ ἄρρωστο. Οἱ ἐξετάσεις ἔδειξαν πὼς τόσο ἐσύ, ὅσο καὶ ἡ παπαδιά σου ἔχετε στίγμα μεσογειακῆς ἀναιμίας. Πῶς πάτε νὰ κάνετε παπά μου οἰκογένεια χωρὶς νὰ κάνετε κἄν μία ἐξέταση. Γρήγορα νὰ βάλουμε τὴν παπαδιὰ στὸ χειρουργεῖο νὰ σταματήσουμε τὴν κύηση»! Αὐτὰ εἶπε ὁ γιατρὸς στὸν ἔκπληκτο παππούλη καὶ τὴν πρεσβυτέρα του τὴν κυρὰ Σταυρούλα, ὅταν πῆρε τὶς ἐξετάσεις τους στὰ χέρια του. Ὅπως μᾶς ἐξιστόρησε ὁ ἴδιος ἡ παπαδιὰ ἦταν τότε ἔγκυος στὸ πρῶτο τους παιδί, τὴν Εὐτυχία.
Καθὼς ἦταν καὶ οἱ δύο νέοι στὴν ἡλικία καὶ ἄπειροι ἔκριναν ἀπαραίτητο νὰ ἐπισκεφθοῦν ἕναν γυναικολόγο στὸ νοσοκομεῖο τῆς Καρδίτσας γιὰ νὰ τὸν συμβουλευτοῦν. Ὅταν ἄκουσε ὁ π. Παναγιώτης τὸ γιατρὸ νὰ προτείνει τὴν ἔκτρωση ἀντέδρασε ἀμέσως λέγοντας: «Πᾶμε παπαδιά μου νὰ φύγουμε. Οἱ γιατροὶ τρελάθηκαν δὲν ἔχουν πίστη στὸ Θεό»! Ἐπέστρεψαν στὸ Βαλάρι καὶ ὁ παππούλης πλέον ἀνέλαβε καὶ χρέη μαίας, ὅπως χαριτολογώντας ἔλεγε. «Ξεγέννησα ἐννέα παιδιά. Στὸ δέκατο τὸν Γιαννάκη μου δὲν μπόρεσα νὰ παραβρεθῶ γιατί ἤμουν σὲ κηδεία. Ἴσα –ἴσα ποὺ πρόλαβα καὶ τοῦ ἔκανα ἀεροβάπτισμα. Ὅλα μου τὰ ἄλλα παιδιὰ εἶναι ὑγιέστατα. Δόξα τῷ Θεῶ. Καὶ οἰκογένειες ἔκαναν. Καὶ ἐγγόνια καὶ δισέγγονα ἀπέκτησα». Καὶ ἀπευθυνόμενος στὸν γράφοντα εἶπε:
-Ξέρεις θεολόγε ποιοὺς θὰ ἔχουμε κατήγορους στὸ ἀπολογητικὸ βῆμα, ὅταν δηλαδὴ στηθοῦμε ἐνώπιον τοῦ Θεοῦ καὶ τῶν Ἁγίων μας;
– Ἐννοεῖτε γέροντα κατὰ τὴν κρίση μετὰ τὴν κοίμησή μας;
-Ναί! Θὰ ἔχουμε ὅλοι ἀπέναντι μας ὅλα αὐτὰ τὰ παιδιὰ ποὺ δολοφόνησαν οἱ γιατροὶ καὶ δὲν τὰ ἄφησαν τὰ καημένα νὰ ἔρθουν στὸ φῶς τῆς ἐφήμερης ζωῆς. Καὶ τὸ πιὸ τραγικὸ εἶναι ὅτι ὅταν κάποιος κυριευμένος ἀπὸ τὸ δαιμόνιο φονεύσει, ἔρχεται ἡ δικαιοσύνη καὶ τὸν κλείνει στὴ φυλακὴ γιὰ πολλὰ χρόνια γιὰ νὰ συνετισθεῖ. Ἀντιθέτως
οἱ γιατροὶ ποὺ σκοτώνουν κάθε ἡμέρα τὰ δύστυχα αὐτὰ παιδάκια καὶ πληρώνονται ἁδρὰ γιὰ τοὺς φόνους ποὺ πραγματοποιοῦν καὶ πολλοὶ ἀπὸ δαύτους καυχῶνται γιὰ τὰ ἐγκλήματά τους καὶ κυκλοφοροῦν ἐλεύθεροι. Κι ἐμεῖς τοὺς ἐκλαμβάνουμε ὡς εὐυπόληπτους πολίτες καὶ τρανοὺς ἐπιστήμονες… γραμματιζούμενους, ὅπως ἔλεγε ὁ Ἅγιος Κοσμᾶς. Ἀγνοοῦν οἱ καημένοι ὅτι ὑπάρχουν οἱ πνευματικοὶ νόμοι. Αὐτοὺς (τοὺς νόμους) ὅταν τοὺς παραβιάσεις τότε ἡ τιμωρία εἶναι ἀμείλικτη. Ἂχ καὶ νὰ ξέραμε τὶς συνέπειες τῆς παραβίασης αὐτῶν τῶν νόμων δὲν θὰ τολμούσαμε ὄχι νὰ κάνουμε οὔτε κἄν νὰ σκεφτοῦμε νὰ τοὺς παραβιάσουμε.
-Μὰ οἱ ἐκτρώσεις πάτερ μου ἔχουν νομιμοποιηθεῖ στὴν Ἑλλάδα, ὅπως καὶ σὲ πολλὲς ἄλλες χῶρες…
– Μὰ αὐτὸς εἶναι ὁ λόγος ποὺ ἡ Ἑλλάδα εἶναι ἀκόμη σκλαβωμένη Γιάννη. Μπορεῖ τὰ παλικάρια μας τὸ 1821 νὰ ἔδιωξαν τοὺς Τούρκους ἀλλὰ δὲν πρόβλεψαν τότε πὼς θὰ κάτσουν στὸ σβέρκο μας, μὲ ἔμμεσο τρόπο οἱ Ἄγγλοι, οἱ Γερμανοὶ καὶ τώρα
οἱ Ἀμερικανοί… Εἶναι δῆθεν σύμμαχοί μας καὶ ἐπιθυμοῦν τὸ καλό μας ἀλλὰ στὸ πίσω μέρος τοῦ μυαλοῦ τους καταστρώνουν σχέδια καὶ ἐργάζονται γιὰ τὸ πῶς θὰ ἐκδιώξουν τὸν Χριστὸ ἀπὸ τὴ ζωή μας. Αὐτοὶ ἀνοίγουν τὸ δρόμο στὸ θηρίο τοῦ Ἀντιχρίστου, τὸν Πάπα, χρηματοδοτοῦν τὶς κάθε λογῆς αἱρέσεις, προτεστάντες, χιλιαστὲς καὶ ἑκατοντάδες ἄλλες γιὰ νὰ διαφθείρουν καὶ νὰ ἀλλοιώσουν τὴν ὀρθόδοξη πίστη μας.
– Δηλαδὴ μὲ λίγα λόγια σεβαστέ μου γέροντα μᾶς λέτε ὅτι παρὰ τὸ ὅτι νομίζουμε ὅτι ζοῦμε σὲ μία δημοκρατικὴ χώρα ἐν τούτοις στὴν πραγματικότητα βιώνουμε μία ἰδιότυπη σκλαβιά.
– Θὰ στὸ πῶ θεολόγε γιὰ νὰ τὸ καταλάβεις. Ἀπὸ τὸν Καποδίστρια καὶ μετὰ ὅλες, μὰ ὅλες οἱ κυβερνήσεις τῆς Ἑλλάδος εἶναι ἐγκλωβισμένες καὶ ὑπακοῦν σὲ ξένα κέντρα ἐξουσίας. Ἀκόμη καὶ πολλοὶ ραβδοῦχοι μας ἐργάστηκαν συστηματικὰ νὰ ἀλλοιώσουν τὴν σχέση μας μὲ τὸν Χριστό. Μπλέχτηκαν στὰ δίκτυα τῆς μασονίας καὶ προκάλεσαν σχίσματα καὶ διαιρέσεις στὸ σῶμα τῆς Ἐκκλησίας, ὅπως λ.χ. τὸ νέο καὶ τὸ παλαιὸ ἡμερολόγιο. Δὲν πῆγα στὰ πανεπιστήμια γιὰ νὰ μάθω λεπτομέρειες ἀλλὰ ἀπὸ τὴν πείρα μου καὶ τὰ λίγα κολλυβογράμματα ποὺ ἔμαθα κατάλαβα πὼς ὅλοι ἐπιχειροῦσαν νὰ διασπάσουν τὴν ἑνότητα τοῦ ὀρθόδοξου πιστοῦ μὲ τὸν τριαδικὸ Θεό. Στὸ ὄνομα τῆς προόδου διέλυσαν τὰ μοναστήρια μας, ποὺ ἦταν τὰ ὀρθόδοξα μετερίζια, κατέστρεψαν τὴν ἑλληνορθόδοξη παιδεία μας, ἐπιχείρησαν νὰ κατεβάσουν τὶς εἰκόνες τοῦ Χριστοῦ ἀπὸ τὰ σχολειὰ καὶ τὰ δικαστήρια, διέγραψαν τὸ θρήσκευμα ἀπὸ τὶς ταυτότητες.
-Ἔχετε δίκιο πάτερ μου. Καὶ τὸ μάθημα τῶν θρησκευτικῶν ὑποβάθμισαν καὶ τὴν ἑλληνικὴ γλώσσα κατέστρεψαν γιὰ νὰ μὴν μποροῦν τὰ παιδιὰ νὰ ἔρχονται σὲ ἄμεση ἐπαφὴ μὲ τὸ εὐαγγέλιο. Φταῖμε ὅμως ὅλοι κλῆρος καὶ λαὸς γιατί ἐπιλέξαμε συνειδητὰ τὸν τρόπο ζωῆς, ποὺ ἐκεῖνοι ἐπέβαλλαν δῆθεν στὸ πλαίσιο τῆς δημοκρατίας καὶ γυρίσαμε τὴν πλάτη μας στὸν Χριστό. Θεοποιήσαμε τὴν τεχνολογία καὶ τὴν ἐπιστήμη καὶ ἐκδιώξαμε τὸν Χριστό.
Δὲν εἶναι λοιπὸν μόνο οἱ γιατροὶ ἐγκληματίες, ποὺ κάνουν τὶς ἐκτρώσεις ἀλλὰ κι ἐμεῖς εἴμαστε ποὺ μετέχουμε στὴν ἀποτρόπαια πράξη τους εἴτε ἄμεσα, εἴτε ἔμμεσα. Καὶ περιλαμβάνω ὅλα αὐτὰ ποὺ μᾶς περιγράψατε καὶ ἄλλα πολλὰ ποὺ θὰ θέλαμε πολλὲς –πολλὲς ὧρες γιὰ νὰ τὰ ἀναλύσουμε.
– Αὐτά, ποὺ λὲς θεολόγε, νὰ τὰ γράφεις μήπως καὶ ξυπνήσουμε. Ἂχ μωρὲ καὶ ἐλάχιστα νὰ γνωρίζαμε τὶς καθημερινὲς εὐεργεσίες καὶ τὰ θαύματα τῆς Παναγιᾶς μας θὰ πετούσαμε τὴ σκούφια μας ἀπὸ τὴ χαρά μας. Ἡ πάναγνη Μητέρα τοῦ Θεοῦ καὶ Μητέρα ὅλων μας κατεβαίνει καὶ μᾶς εὐλογεῖ. Νὰ τὶς προάλλες ποὺ λειτουργούσαμε στὸ Τροβάτο ἡ Παναγιὰ ἦρθε καὶ μᾶς εὐλόγησε ὅλους. Εὐωδίασε ἀπὸ τὴν παρουσία Της ὅλη ἡ ἐκκλησιὰ  τῆς Παναγιᾶς…
-Θὰ τὰ γράφω καὶ θὰ τὰ στηλιτεύω γέροντα.
– Νὰ τὰ γράφεις γιατί οἱ περισσότεροι ραβδοῦχοι μας λειτουργοῦν σὰν φοβισμένα κακόμοιρα ἀνθρωπάκια. Δὲν ξέρουν τὴ δύναμη ἔχει ἡ ράβδος τους. Ἂν τὸ ἤξεραν δὲν θὰ λειτουργοῦσαν σὰν διακοσμητικὰ στολίδια σὲ τελετὲς ἀλλὰ θὰ βαροῦσαν τὴ ράβδο καὶ θὰ ἔπιαναν ἀμέσως δουλειὰ οἱ οὐράνιες δυνάμεις. Τὰ Χερουβὶμ καὶ τὰ Σεραφεὶμ θὰ πιάσουν τὶς σκοῦπες καὶ μὲ τὴν καθοδήγηση τῶν Ἀρχαγγέλων θὰ διώξουν τὰ μιάσματα, τοὺς βρωμεροὺς δαίμονες ποὺ ἁλωνίζουν ἀνεξέλεγκτα στὶς ἐκκλησιές μας, στὰ σπίτια μας σὲ ὁλάκερη τὴν κοινωνία. Τότε ποὺ ἦρθε στὸ Βαλάρι αὐτὸς ὁ ἅγιος Ἐπίσκοπος ὁ Ἀντώνιος (Σιατίστης) τὰ εἴπαμε αὐτά.
– Πῶς ἀντέδρασε γέροντα;
– Μέλι ἔσταζε ἀπὸ τὸ στόμα του. Μοσχοβολοῦσε λιβάνι. Εὐωδίαζε τὸ στόμα του. «Παρασυρθήκαμε πάτερ μου. Ἀφήσαμε τὸ κήρυγμα καὶ ἀγκαλιάσαμε τὸν μαμμωνά. Καταντήσαμε χειρότεροι τῶν Φαρισαίων. Γίναμε ἕρμαια τοῦ πονηροῦ. Μὲ τὶς ἀποφάσεις μας καὶ τὶς πράξεις μας προκαλοῦμε θλίψη στὸν οὐρανὸ καὶ διχάζουμε τοὺς πιστούς. Παρακαλῶ τὸν Χριστό μας νὰ μᾶς φωτίσει νὰ μὴν πᾶμε ἄσκοπα, νὰ μὴν χαθοῦμε. Νὰ βοηθήσει νὰ σώσουμε τὴν ψυχούλα μας…»! Τὴ δύναμη του ὁ Ἀντώνιος τὴν ἀντλοῦσε ἀπὸ τὴν ἀδιάλειπτη προσευχή του, τὶς συνεχεῖς νηστεῖες του καὶ τὴν ταπείνωσή του. Αὐτὰ ἐνδυνάμωναν τὴν ποιμαντική του ράβδο καὶ ὄχι μόνο θωράκιζε τὴν μητρόπολή του ἀπὸ τὰ δαιμόνια ἀλλὰ ἔκανε καὶ πολλὰ-πολλὰ θαύματα. Νὰ ἐπισκεφθεῖς τὴν περιοχή του καὶ νὰ ρωτήσεις τί ἐστὶ Ἀντώνιος καὶ τότε θὰ παρελάσουν πλειάδα ἀνθρώπων ποὺ ἔζησαν κοντὰ του τὸ θαῦμα καὶ εὐεργετήθηκαν ἀπ’ αὐτόν. Δέκα τέτοιους ραβδούχους νὰ εἴχαμε, ἡ Ἑλλάδα θὰ πρωταγωνιστοῦσε. Γαλουχοῦσε ὁ Ἀντώνιος τὶς ψυχοῦλες καὶ ποτὲ δὲν παρέκλινε νὰ ἐργάζεται γιὰ τὴ σωτηρία τῶν ψυχῶν, μέσα ἀπὸ τὸ κήρυγμα, τὴν ἐξομολόγηση καὶ τὴν προσήλωσή του στὰ μυστήρια τῆς ἁγίας Ἐκκλησίας μας.
– Ἔχω ἀκούσει ὅτι εἶχε τρύπιες τσέπες, ποὺ λένε στὸ χωριό μου! Δηλαδὴ μοίραζε ἀκόμη καὶ τὸ μισθό του στοὺς φτωχοὺς, ἐνῶ ὅποτε κατέβαινε στὴν Ἀθήνα φιλοξενεῖτο σὲ σπίτια πνευματικῶν του παιδιῶν, συμπλήρωσε ὁ Νικόλας. Αὐτὸν καὶ τὸν Ἐφραὶμ τῆς Ἀριζόνας (ζοῦσε τότε) τὸν ἔχω γέροντα στὴν καρδιά μου. Εἶναι μεγάλοι ἱεραπόστολοι, πρόσθεσε.
– Νίκο μου αὐτὴ εἶναι ἡ ἀλήθεια. Καὶ τὸν Ἐφραὶμ τὸν ἔχω γνωρίσει πνευματικά. Ἔχει ἐπισκεφθεῖ πολλὲς φορὲς τὰ Ἄγραφα…
-Ἦρθε παππούλη καὶ ὁ γέροντας Ἐφραὶμ στὰ Ἄγραφα;
– Ναὶ θεολόγε. Δὲν σοῦ εἶπα ὅτι ὁ νοῦς γεννᾶ… Αὐτὰ ὅμως εἶναι τοῦ Θεοῦ τὰ πράματα, ἔρχονται μόνα τους, μὴν τὰ ψάχνεις!
-Τὸ ἔχω διαπιστώσει γέροντα, ὄχι τόσο ἐγώ, ὅσο ἡ οἰκογένειά μου ὅταν…*
-Ἄστα αὐτὰ τώρα θεολόγε ἄστα αὐτά… εἶναι πράματα τοῦ Θεοῦ!

• (Οἱ κόρες μου καὶ ἡ γυναίκα μου καθὼς καθόμασταν ὅλοι στὸ σαλόνι εἶδαν τὸν π. Παναγιώτη νὰ κάθεται στὴν κουζίνα. Αὐτὸ ἦταν ἕνα προσωπικό του μήνυμα πρὸς ἐμένα, ὅταν σκέφτηκα καθὼς μιλοῦσε σὲ μία ἐπίσκεψή μου στὸ Βαλάρι, πῶς θὰ ἤθελα νὰ εἶμαι καθημερινὰ κοντά του. Ἐκεῖνος τότε γύρισε καὶ μοῦ εἶπε χαρακτηριστικά: «Αὐτὸ ποὺ σκέφτηκες γίνεται γιατί ὁ Νοῦς, ὁ Οὐράνιος Πατέρας γεννᾶ. Μπορεῖς ταυτόχρονα νὰ εἶσαι καὶ ἐδῶ καὶ στὴν Ἀθήνα» μοῦ εἶπε. Τότε δὲν κατάλαβα τί ἐννοοῦσε. Καὶ μία ἢ δύο ἡμέρες ἀργότερα ἐμφανίστηκε στὸ σπίτι χαμογελώντας στὴ γυναίκα μου καὶ στὰ παιδιά μου. Κάτι ἀντίστοιχο εἶχε βιώσει καὶ ὁ Νίκος ἀπὸ τὸ Βόλο μὲ τὸν γέροντα Ἐφραίμ, ὁ ὁποῖος ὄχι μόνο τοῦ ἐμφανίστηκε μπροστά του, ἀλλὰ τοῦ ἄφησε καὶ γραπτὸ σημείωμα, ἰδιόχειρο μὲ συμβουλὲς)

ΠΗΓΗ: ΣΤΥΛΟΣ ΟΡΘΟΔΟΞΙΑΣ ΑΠΡΙΛΙΟΣ 2023 ΣΕΛ 14-15
Συντάκτης