Το γεγονός της Αναστάσεως του Χριστού είναι η συνέχεια όχι του πάθους αλλά της οικονομίας, του έργου του Θεού για τη σωτηρία του ανθρώπου. Αν ο Χριστός κατέληγε στον τάφο και έμενε στον τάφο, τότε θα ήταν όλα μάταια. Μάταιη και η πίστη μας μάταιο και το κήρυγμα και όλα όσα κάνουμε.
Αν βγάλουμε την Ανάσταση του Χριστού, όλα καταρρέουν και αυτόματα δεν υπάρχει τίποτε απολύτως. Αν όμως ο Χριστός αναστήθηκε, άρα και όλοι οι άνθρωποι θα αναστηθούν εν τω Χριστώ. Ο απόστολος Παύλος λέει ότι διά του ενός ανθρώπου του Αδάμ, όλοι γίναμε θνητοί, διότι κληρονομούμε τον θάνατο εκ του πρώτου ανθρώπου, έτσι και εκ του δευτέρου ανθρώπου του Χριστού, όλοι θα αναστηθούμε και θα βρεθούμε ενώπιον του Θεού . Αυτό το γεγονός της Αναστάσεως του Χριστού, που είναι το κεφάλαιο της πίστης μας και της ανάστασης των ανθρώπων είναι το σημείο το οποίο δεν μπορούμε να συμφωνήσουμε με τη θεωρία της μετενσάρκωσης.
Η θεωρία αυτή από πολύ παλαιά καταδικάστηκε από την Εκκλησία με Συνόδους και αποφάσεις των αγίων Πατέρων. Εμφανίζεται και σήμερα προερχομένη κυρίως από φιλοσοφικούς, αρχαιοελληνικούς ή ινδουιστικούς χώρους και βασανίζει πολλούς ανθρώπους, αφού τους δίνει διάφορες λογικές εξηγήσεις των φαινομένων της ζωής αυτής. Για την Εκκλησία είναι τελείως απαράδεκτη αυτή η θεώρηση των πραγμάτων, διότι εάν υπάρχει μετενσάρκωση, τότε δεν υπάρχει ανάσταση. Ανάσταση σημαίνει ανάσταση του ανθρωπίνου σώματος. Η ψυχή μας δεν αποθνήσκει, υπάρχει πάντοτε. Ο θάνατος είναι απλώς ένας βιολογικός χωρισμός της ψυχής από το σώμα. Το σώμα παραδίδεται στον τάφο και η ψυχή πορεύεται στον χώρο των πνευμάτων και την ώρα της Αναστάσεως θα αναστηθούν τα νεκρά σώματα, θα αλλάξουν, θα γίνουν άφθαρτα όπως το σώμα του Χριστού μετά την Ανάστασή του και θα ενωθούν με τις ψυχές τους και θα μετάσχει ο άνθρωπος στην άκτιστη χάρη του Θεού όχι μόνο ψυχικά αλλά ως ολόκληρος άνθρωπος, ψυχή και σώμα. Επομένως «προσδοκώ ανάστασιν νεκρών».
Εφόσον ο Χριστός αναστήθηκε την τρίτη ημέρα και εμείς προσδοκούμε ανάσταση νεκρών. Θα έρθει ώρα, που θα δούμε όλους τους κεκοιμημένους που θα προσλάβουν ακριβώς το ίδιο σώμα που έχουν τώρα, άφθαρτο όμως, μεταποιημένο εν αφθαρσία και θα ενωθεί η ίδια η ψυχή με το σώμα και θα διατηρηθεί η προσωπικότητά τους όπως ήταν εν ζωή. Αν υπάρχει μετενσάρκωση, τότε το ερώτημα είναι πως υπάρχει ανάσταση. Αν το σώμα είναι ένα ωραίο φόρεμα που το φοράει η ψυχή μέχρι να τελειοποιηθεί, τότε στην ανάσταση τι θα γίνει, πως τα σώματα θα υπάρξουν και ποιο σώμα θα δοξασθεί. Αυτό βέβαια είναι μία υποτίμηση του ανθρωπίνου σώματος, διότι πέραν τούτου υπάρχει πίστη ότι το σώμα είναι μία φυλακή της ψυχής, ότι υπάρχει μία διαρχία στον κόσμο μεταξύ πνεύματος και σώματος, θεωρίες που καταδικάστηκαν από τους αγίους Πατέρες. Το σώμα το έπλασε ο Θεός, είναι ναός του Αγίου Πνεύματος και κατοικητήριο του Θεού. Δεν είναι εχθρός της ψυχής αλλά είναι αδιάσπαστα ενωμένο με την ψυχή του ανθρώπου και έτσι και το σώμα μας και η ψυχή μας σαν μία ενότητα μετέχουν στην αγιαστική χάρη του Θεού. Γι’ αυτό τον λόγο αγιάζεται το σώμα και θα αναστηθεί. Γι᾽αυτό ακόμη προσκυνούμε τα άγια λείψανα των Αγίων και τις μορφές τους, διότι ο άνθρωπος δεν είναι ούτε μόνο σώμα ούτε μόνο ψυχή αλλά μία αδιάσπαστη ενότητα ψυχοσωματική. Έτσι ενώ πολλοί διερωτώνται αν η γραφή μιλά για τη μετενσάρκωση, υπάρχουν άνθρωποι οι οποίοι είναι «ψεύτες», και λένε ότι το Ευαγγέλιο διδάσκει τη μετενσάρκωση. Αν γινόταν αυτό, τότε πως θα μιλούσε για την ανάσταση και πως ο Απ. Παύλος στην προς Εβραίους επιστολή λέει ότι ο άνθρωπος αποθνήσκει μία φορά και έπεται η κρίση του Θεού;
Ανέστη λοιπόν ο Χριστός την τρίτη ημέρα σύμφωνα με τις γραφές. Αυτό σημαίνει ότι οι Απόστολοι και όλοι όσοι είδαν τον Χριστό μαρτύρησαν. Έγιναν μάρτυρες της Αναστάσεως του Χριστού. Ο Χριστός εμφανίστηκε σε πολλούς ανθρώπους μετά την Ανάστασή του. Μία φορά εμφανίστηκε ενώπιον πεντακοσίων χριστιανών ανθρώπων, όπως λέει στις Πράξεις των Αποστόλων. Από τότε μέχρι σήμερα ο Χριστός εμφανίζεται σε κάθε άνθρωπο ο οποίος τον αναζητά, και μπορεί να μην εμφανίζεται σε όλους με τη μορφή κάποιας αποκαλύψεως ή κάποιου οράματος ή να βλέπουν τον Χριστό κατά πρόσωπο όπως βρίσκεται στην ανθρώπινή του ύπαρξη, αλλά να ξέρετε ότι είναι αδύνατο να ζωοποιηθεί η ψυχή μας, που είναι νεκρή από τα πάθη και τις αμαρτίες, αν δεν έχει αυτή την εμπειρία του αναστάντος Χριστού μέσα της. Γι’ αυτό τον λόγο πέραν από τις ομιλίες και τα κηρύγματα και τις συμβουλές και όλα όσα λέμε και όσα προσπαθούμε να κάνουμε για τους γύρω μας ανθρώπους υπάρχει ένα μυστήριο, το οποίο είναι το αν τελικά αυτή η ψυχή στην οποία απευθυνόμαστε μπορεί να δεχθεί τον ζώντα Χριστό μέσα της. Αν δεν ήρθε η ώρα να Τον δεχθεί, αν δεν είναι έτοιμη η ψυχή, τότε ο,τι και να του πούμε ο,τι και να του κάνουμε, και θαύματα και εμείς να είμαστε οι καλύτεροι ιεροκήρυκες εντούτοις δεν γίνεται τίποτε. Μάλιστα μπορεί και τα πράγματα να γίνουν χειρότερα από ο,τι ήταν πριν. Γι’ αυτό ο Χριστός μας είπε να προσέχουμε και να μην δώσουμε τα άγια σε ανθρώπους που δεν μπορούν να τα αξιοποιήσουν. Ήθελε να πεί πως δυστυχώς υπάρχουν περιπτώσεις που δεν είναι ακόμη ώρα κανείς να εμπιστευθεί αυτό τον πολύτιμο μαργαρίτη του λόγου του Θεού. Βέβαια, δεν γνωρίζουμε σε ποια κατάσταση είναι ο κάθε άνθρωπος. Εμείς είμαστε υποχρεωμένοι να προσφέρουμε αυτό που έχουμε και να αποδώσουμε αυτό το οποίο επιβάλλει η αγάπη και η εντολή του Θεού. Όταν όμως βλέπουμε να μην γίνεται αποδεκτός ο λόγος και να μην αξιοποιούνται τα πράγματα, τότε δεν πρέπει να απογοητευόμαστε.
Απρ 5, 2024Εκκλησία Online
Η έλλειψη αγάπης γεννά σκοτάδιΣυντάξεις Μαΐου 2024: Αναλυτικά όλες οι πληρωμές ανά ταμείο