«Ἡ τῶν ἀνθρωπίνων ψυχῶν δίψα», γράφει ὁ ἅγιος Νικόλαος ὁ Καβάσιλας, «ἀπείρου δεῖταί τινος ὕδατος». Ἡ δίψα τῆς ἀνθρώπινης ψυχῆς χρειάζεται κάποιο νερὸ ποὺ νὰ μὴν τελειώνει ποτέ, νὰ εἶναι ἄπειρο· αὐτὸς ὁ κόσμος μὲ ὅλα τὰ ἀγαθά του εἶναι πεπερασμένος, ἔχει ὅρια· πῶς μπορεῖ νὰ ἐπαρκέσει1;
Καὶ αὐτὸ τὸ ἄπειρο νερὸ εἶναι ἡ θεία Χάρις, ὁ Θεὸς κοινωνούμενος. Μόνο ὁ Θεὸς μπορεῖ νὰ ξεδιψάσει τὸν ἄνθρωπο, ὁ Θεὸς ὁ ἄφθαρτος, ὁ ἀθάνατος, ποὺ ἔχει κάθε τελειότητα σὲ ἄπειρο βαθμό, ὁ μόνος Ἅγιος, ἡ πηγὴ κάθε ἀγαθοῦ.
Γι᾿ αὐτὸ ὁ Υἱὸς τοῦ Θεοῦ ἐνηνθρώπησε, γιὰ νὰ ὁδηγήσει τὸν ἄνθρωπο στὸ Θεό, γιὰ νὰ σβήσει τὴν ἀνθρώπινη δίψα, ποὺ τελικὰ δὲν εἶναι παρὰ ἕνας πόθος: ὁ πόθος γιὰ τὸν Θεό, γιὰ τὸν Χριστό.
Διότι ὁ ἄνθρωπος εἶναι δημιουργημένος «κατ᾿ εἰκόνα» καὶ «καθ᾿ ὁμοίωσιν» Θεοῦ. Ἔχει θεϊκὰ γνωρίσματα καὶ εἶναι προορισμένος, ἄν τὸ θελήσει, νὰ γίνει θεός – τίποτε λιγότερο! Ὁ ἄνθρωπος ἔχει ἔμφυτη τὴν ἀναζήτηση τοῦ Χριστοῦ.
Ὁ Χριστὸς εἶναι «ὁ μόνος ἐπιθυμητός, οὗ τυχοῦσιν οὐκ ἔνι ζητεῖν περαιτέρω», γράφει πάλι ὁ ἅγιος Νικόλαος ὁ Καβάσιλας2. Εἶναι ὁ μόνος ποὺ ἐπιθυμεῖ ἡ ἀνθρώπινη ψυχή. Κι ὅσοι Τὸν βροῦν δὲν εἶναι δυνατὸν νὰ ζητήσουν τίποτε ἄλλο στὴ ζωή τους.
Σταματοῦν τὴν ἀγωνιώδη ἀναζήτηση. Ἀναπαύονται πλήρως. Εἶναι αὐτὸ ἀκριβῶς ποὺ εἶπε σήμερα στὴ Σαμαρείτιδα ὁ Κύριος: «οὐ μὴ διψήσῃ εἰς τὸν αἰῶνα».
@media screen and (min-width: 1201px) {
.hallb64627787da418 {
display: .;
}
}
@media screen and (min-width: 993px) and (max-width: 1200px) {
.hallb64627787da418 {
display: .;
}
}
@media screen and (min-width: 769px) and (max-width: 992px) {
.hallb64627787da418 {
display: .;
}
}
@media screen and (min-width: 768px) and (max-width: 768px) {
.hallb64627787da418 {
display: .;
}
}
@media screen and (max-width: 767px) {
.hallb64627787da418 {
display: .;
}
}
Ἄραγε καταλαβαίνουμε αὐτὰ τὰ λόγια τοῦ Κυρίου; Ὅποιος πιεῖ ἀπὸ τὸ νερὸ ποὺ δίνει ὁ Κύριος, ξεδιψᾶ τελείως. Τὸ ζοῦμε αὐτό; Αἰσθανόμαστε τέτοια ἱκανοποίηση ἀπὸ τὴ γνωριμία μας μὲ τὸν Κύριο; Ἂν ναί, εἴμαστε μακάριοι· κι ἂς τρέξουμε σὰν τὴ Σαμαρείτιδα νὰ ὁδηγήσουμε κι ἄλλες ψυχὲς στὴν πηγὴ τοῦ ἀληθινοῦ νεροῦ. Ἂν ὄχι, ἂς μὴν ἀπογοητευθοῦμε. Δόξα τῷ Θεῷ, ξέρουμε ποῦ θὰ ξεδιψάσουμε.
Νὰ ἀγωνισθοῦμε πιὸ φιλότιμα. Καὶ θὰ βροῦμε ὁπωσδήποτε τὸν Χριστό· ἢ μᾶλλον Ἐκεῖνος θὰ μᾶς βρεῖ, θὰ μᾶς ἀποκαλυφθεῖ καὶ θὰ μᾶς ξεδιψάσει, Αὐτὸς ποὺ εἶναι ἀκούραστος νὰ ἀγαπᾶ καὶ νὰ καταδιώκει τὴν κάθε ψυχὴ γιὰ νὰ τῆς χαρίσει τὴν ἀληθινὴ εὐτυχία.
Διαβάστε εδώ όλο το κείμενο
ΟΡΘΟΔΟΞΙΑ ONLINE | Όλα τα άρθρα | Ορθοδοξία | Η δίψα της ανθρώπινης ψυχής
Προηγούμενη δημοσίευση
Επόμενη δημοσίευση