Άγιος Παΐσιος ο Αγιορείτης: Εγώ αισθάνομαι σαν παιδάκι κοντά στην Παναγία. Την νιώθω Μάνα μου… Πολλές φορές πηγαίνω και ακουμπώ στην εικόνα Της και λέω: «Τώρα, Παναγία μου, θα θηλάσω λίγο Χάρη». Η Παναγία είναι η Μάνα μας.Η Παναγία είναι η Μάνα μαςΕίναι αδύνατον να χάσει την ψυχή του εκείνος που τιμάει την Παναγία.Η Παναγία, όποτε έχουμε ανάγκη, απαντά αμέσως στην προσευχή μας. Όποτε δεν έχουμε, μας αφήνει, για να αποκτήσουμε λίγη παλληκαριά.Κατά το 1860, επειδή υπήρχε στο Άγιον Όρος πολύς Τουρκικός στρατός, για ένα διάστημα, δεν είχε μείνει στην Μονή Ιβήρων κανένας μοναχός. Ερχόταν στο μοναστήρι μόνο ένας μοναχός από μακριά που άναβε τα καντήλια και σκούπιζε. Μέσα και έξω από το μοναστήρι ήταν Τουρκικός στρατός και αυτός ο καημένος σκούπιζε και έλεγε: «Παναγία μου, τί θα γίνει μ’ αυτήν την κατάσταση;». Μια φορά που προσευχόταν με πόνο στην Παναγία, βλέπει να τον πλησιάζει μια γυναίκα – ήταν η Παναγία – που έλαμπε και το πρόσωπό της ακτινοβολούσε. Του παίρνει την σκούπα από το χέρι και του λέει: «Εσύ δεν ξέρεις να σκουπίζεις καλά· εγώ θα σκουπίσω». Και άρχισε να σκουπίζει. Ύστερα εξαφανίστηκε μέσα στο Ιερό. Σε τρεις μέρες έφυγαν όλοι οι Τούρκοι! Τους έδιωξε η Παναγία…Το Θεοτοκάριον (βιβλίο του Αγίου Νικοδήμου του Αγιορείτου, στο οποίο περιλαμβάνονται ύμνοι προς την Παναγία) πολύ βοηθάει. Θερμαίνεται η καρδιά και συγκινείται. Και μόνο ένα νόημα από το Θεοτοκάριον, μπορεί να αλλοιώσει την ψυχή. Να διαβάζεις κάθε μέρα από το Θεοτοκάριον. Αυτό θα σε βοηθήσει πολύ να αγαπήσεις την Παναγία. Και να δεις η Παναγία μετά!… Θα σου δώσει μεγάλη παρηγοριά! Να διαβάζεις κάθε μέρα έναν κανόνα από το Θεοτοκάριον και θα δεις, θα αποκτήσεις λεβεντιά!Οι Χαιρετισμοί της Παναγίας είναι δοξολογία. Μπορείς να τους λες σαν ευχαριστία στην Παναγία, όταν εκπληρώνει κάποιο αίτημά σου. Όχι όλο να ζητάμε από την Παναγία, αλλά να Την ευχαριστούμε κιόλας. Οι Χαιρετισμοί της Παναγίας, περιέχουν πολλή Χάρη.Όταν τα μικρά παιδάκια περνούν με τους γονείς τους έξω από κάποια βιτρίνα και θέλουν κάτι που τους αρέσει, τότε κρατούν την μητέρα τους από το φουστάνι και την τραβάνε και κλαίνε και κτυπιούνται, μέχρι να την εξαναγκάσουν να τους το αγοράσει.Εγώ παρακαλώ την Παναγία να μου πάρει την καρδιά και αφού πρώτα την καθαρίσει, να την κόψει στα τέσσερα. Τρία κομμάτια να δώσει στην Αγία Τριάδα και ένα κομμάτι να κρατήσει Εκείνη.

Εγώ αισθάνομαι σαν παιδάκι κοντά στην Παναγία. Την νιώθω Μάνα μου… Πολλές φορές πηγαίνω και ακουμπώ στην εικόνα Της και λέω: «Τώρα, Παναγία μου, θα θηλάσω λίγο Χάρη». Νιώθω σαν μωρό που θηλάζει στην αγκαλιά της μάνας του ξέγνοιαστο, αμέριμνο, και νιώθει τη μεγάλη Της αγάπη και την ανέκφραστη στοργή της και τρέφομαι με Χάρη.Η Παναγία, όποτε έχουμε ανάγκη, απαντά αμέσως στην προσευχή μας· όποτε δεν έχουμε, μας αφήνει, για να αποκτήσουμε λίγη παλληκαριά. Όταν ήμουν στη Μονή Φιλοθέου (1955-1958), μια φορά αμέσως μετά την αγρυπνία της Παναγίας, με έστειλε ένας Προϊστάμενος να πάω ένα γράμμα στη Μονή Ιβήρων. Ύστερα έπρεπε να πάω κάτω στον Αρσανά της Μονής και να περιμένω ένα γεροντάκι που θα ερχόταν με το καραβάκι, για να το συνοδεύσω στο μοναστήρι μας – απόσταση μιάμιση ώρα με τα πόδια. Ήμουν από νηστεία και από αγρυπνία. Τότε τη νηστεία του Δεκαπενταυγούστου τη χώριζα στα δύο· μέχρι της Μεταμορφώσεως δεν έτρωγα τίποτε, την ημέρα της Μεταμορφώσεως έτρωγα, και μετά μέχρι της Παναγίας πάλι δεν έτρωγα τίποτε. Έφυγα λοιπόν αμέσως μετά την αγρυπνία και ούτε σκέφτηκα να πάρω μαζί μου λίγο παξιμάδι. Έφτασα στη Μονή Ιβήρων, έδωσα το γράμμα και κατέβηκα στον αρσανά, για να περιμένω το καραβάκι. Θα ερχόταν κατά τις τέσσερις το απόγευμα, αλλά αργούσε να έρθει. Άρχισα εν τω μεταξύ να ζαλίζομαι. Πιο πέρα είχε μια στοίβα από κορμούς δένδρων, σαν τηλεγραφόξυλα, και είπα με τον λογισμό μου: «Ας πάω να καθίσω εκεί που είναι λίγο απόμερα, για να μη με δει κανείς και αρχίσει να με ρωτάει τι έπαθα». Όταν κάθισα, μου πέρασε ο λογισμός να κάνω κομποσχοίνι στην Παναγία να μου οικονομήσει κάτι. Αλλά αμέσως αντέδρασα στον λογισμό και είπα: «Ταλαίπωρε, για τέτοια τιποτένια πράγματα θα ενοχλείς την Παναγία;». Τότε βλέπω μπροστά μου έναν Μοναχό. Κρατούσε ένα στρογγυλό ψωμί, δύο σύκα και ένα μεγάλο τσαμπί σταφύλι. «Πάρε αυτά, μου είπε, εις δόξαν της Κυρίας Θεοτόκου», και χάθηκε. Ε, τότε διαλύθηκα· με έπιασαν τα κλάματα, ούτε ήθελα να φάω πια… Πα, πα! Τι Μάνα είναι Αυτή! Να φροντίζει και για τις μικρότερες λεπτομέρειες! Ξέρεις τι θα πει αυτό!
Ο Άγιος Γέροντας Παΐσιος ο Αγιορείτης έγινε ευρέως γνωστός για τον ασκητικό του βίο, τις πνευματικές του νουθεσίες και το έργο του.Παρακάτω περιηγηθείτε στα Βιβλία του Αγίου Παϊσίου του Αγιορείτου (Βίος, Διδαχές και θαύματα) καθώς και σε εικόνες.
ΠερισσότεραΚαι μη ξεχνάτε! Εγγραφείτε στο Ενημερωτικό μας Δελτίο για να μαθαίνετε νέα και ενημερώσεις…
ΕΝΗΜΕΡΩΤΙΚΟ ΔΕΛΤΙΟ