“Την ευχή του Χριστού και της Παναγίας μας””,ήταν τα λόγια που έβγαιναν από το στόμα και την καρδιά του Γέροντα Κυρίλλου, σε όποιον ζητούσε την ευχή του.Ετσι, όλοι όσοι είμασταν στο Πανεπιστημιακό Νοσοκομείο Λάρισας, (τον Ιανουάριο 2012), όπου νοσηλεύονταν ο μακαριστός Άγιος Γέροντας Κύριλλος, Ηγούμενος της Μονής Οσίου Δαυίδ και άξιος διάδοχος του Οσίου Ιακώβου, εκπλαγήκαμε, όταν ακούσαμε τον Γέροντα να λέει στην Αγγελική Τσ., που τον επισκέφθηκε για πρώτη φορά και ζήτησε την ευχή του:
“Την ευχή της Παναγίας μας της Γοργουπηκόου, η Παναγία η Γοργουπήκοος να τρέχει, να προφθάνει, να ακούει τις προσευχές σας”.
Βλέποντας και την Αγγελική να βάζει τα κλάμματα και να ασπάζεται με δάκρυα, συνεχώς , το χέρι του Γέροντα, της ζητήσαμε να μας πει , τί συνέβαινε.
Αλλά και εκείνη αναρωτιόταν συγκινημένη, πώς γινόταν να ξέρει ο Γέροντας , που την έβλεπε για πρώτη φορά,την ιδιαίτερη ευλάβεια που είχε στην Παναγία την Γοργουπήκοο, στην οποία καθημερινά προσευχόταν και έκανε παράκληση και πώς ήταν δυνατόν ο Γέροντας να της επαναλάβει τα λόγια που η ίδια είχε πει στην προσευχή της, πριν ξεκινήσει από το σπίτι της!
Όπως δε μας είπε εκ των υστέρων η Αγγελική, αντιμετώπιζε ένα μεγάλο πρόβλημα και ακούγοντας ότι ο Άγιος Γέροντας ήταν στο νοσοκομείο της πόλης της προσέτρεξε να τον γνωρίσει και να ζητήσει την ευχή του.
Και ο Γέροντας ακούγοντας τη σκέψη της και την καρδιά της δεν την άφησε παραπονεμένη.
Το παραπάνω περιστατικό, που το καταγράφω ως αυτόπτης και αυτήκοος μάρτυς , είναι ένα από τα πολλά θαυμαστά που ζήσαμε δίπλα τον Άγιο Γέροντα , κατά την πολύμηνη νοσηλεία του στο Πανεπιστημιακό Νοσοκομείο Λάρισας.
Sofia kalogirou