Τελευταία παρατηρείται ολοένα και περισσότερο η τάση ηρωοποιησης του εαυτού μας.Μια ασυγκράτητη μανία που μετατρέπεται σε καθημερινό….αυτολιβανισμα.Χάθηκε το ταπεινό φρόνημα και ο γνήσιος και ειλικρινής αγώνας.
Η ψευτοαναγκη αποδοχής, δημιούργησε ανθρώπους…”δήθεν”.
Η καθέδρα έπαψε να ομοιάζει με … σταυρό και θυσία και ενδυθηκε την πορφύρα της εξουσίας και του … δυνάστη.
Ομως…..
Ήρωας είσαι όχι μόνο στο προσκήνιο αλλά κυρίως στο παρασκήνιο της ζωής.
Ήρωας “εν τω κρυπτω” που ο Θεός σε καθιστά ήρωα και “εν τω φανερώ”
Διότι έρχεται η στιγμή που το παρασκήνιο φωτίζεται και τότε αρχίζουν να πέφτουν σαν αστροπελέκια τα …..”ουαί” !!!
Και οι καθεδρες του κόσμου μετατρέπονται σε … ερείπια.
π.Γεώργιος Πετράκης