Κάποτε, κάπου εκεί κοντά στην Ριζάρειο Σχολή, συνάντησε τον Άγιο Νεκτάριο ο μοναχός Νικόδημος από τα Καυσοκαλύβια του Αγίου Όρους. Ο Άγιος χαιρέτησε τον αγιορείτη μοναχό με τον πατερικό χαιρετισμό «ευλογείτε», που ήταν – για τότε – εντελώς άγνωστος στους πολλούς. Όπως ήταν φυσικό απόρησε ο μοναχός και ακολούθησε ο παρακάτω διάλογος μεταξύ τους
_Πώς γνωρίζετε πάτερ το «ευλογείτε»
– Κι εγώ Γέροντα μοναχός είμαι!
– Αλλα είστε και ιερέας . Που είστε εφημέριος;
– Είμαι εδώ στον Άγιο Γεώργιο της Ριζαρείου.
– Ασφαλώς τότε, θα είστε ο πρωην Μητροπολίτης Πενταπόλεως. Γιατί γνωρίζω καλά ότι αυτός είναι ο εκεί εφημέριος. Γιατί δεν φέρετε το διακριτικό σας εξωτερικά;
– Μέσα μας Γέροντα. Το πώς έχουμε τον Χριστό μέσα μας, Αυτό έχει σημασία.
Τα εξωτερικά δεν είναι και τόσο απαραίτητα,απάντησε με γλυκύτητα και ταπεινοφροσύνη ο Μέγας Ιεράρχης του Χριστού.πηγή