Για παράδειγμα λέμε οι ιερείς ότι χρειάζεται ευλογία πνευματικού και εξομολόγηση για τη Θεία Κοινωνία. Βλέπεις όμως ανεξομολόγητους που τους γνωρίζουμε να έρχονται στο Άγιο Ποτήριο.
Για σκεφτείτε ο Ιερέας να σκέπαζε το Άγιο Ποτήριο τι θα γινόταν ; Ουρλιαχτά , φωνές και καταγγελίες …. Ο Παπάς δεν με άφησε να Κοινωνήσω… >> Όχι δεν μιλάμε για σεβασμό, ευλάβεια ή εκκλησιαστικό φρόνημα αλλά για δαιμονική συμπεριφορά. Πού είναι το πνεύμα της ταπεινώσεως και της υπακοής; Πού είναι όλα αυτά που μας έχουν διδάξει οι Άγιοι Πατέρες; Απλά τα βαπτίζουμε ακραία και μεσαιωνικά. Σαν να λες τρελό έναν ερωτευμένο επειδή δεν μπορείς να καταλάβεις τον έρωτα και το βίωμα του.
«Παπά θα κάνω ότι γουστάρω κι εσύ λέγε ό,τι θέλεις» . . . .
Πολύ απλά και ξάστερα μας έχουν γραμμένους. Πάει η εποχή που ο κόσμος σεβόταν τον Ιερέα και τον Θείο Λόγο. Αν έχουν μείνει κάποιοι είναι ελάχιστοι. Μπαίνουμε στον Ναό όπως θέλουμε, κάνουμε ό,τι θέλουμε και ο Ιερέας γίνεται μια τελετουργική μαριονέτα. Τα κηρύγματα τα κάνουμε για 5 -6 ψυχούλες. Οι περισσότεροι ψιθυρίζουν «Άντε τελείωνε μας τα έπρηξες, έχουμε και δουλειές».
Μια σημαντική λεπτομέρεια : Στο Άγιον Όρος σε πολλές Ιερές Μονές την ώρα της Θείας Κοινωνίας έρχεται διακριτικά ένας μοναχός και ρωτάει τους ανθρώπους αν έχουν εξομολογηθεί και αν έχουν ευλογία από τον πνευματικό να μεταλάβουν. Αν κάποιος δεν έχει ευλογία τον παίρνουν διακριτικά από τη σειρά και πάει για εξομολόγηση. Από εκεί και πέρα θα κρίνει ο εξομολόγος αν και πότε θα μεταλάβει ο άνθρωπος. Aυτά τα αναφέρω, για να καταλάβουμε ότι η Θεία Κοινωνία δεν είναι χαβαλές , μαγικό φίλτρο ή λαϊκή παράδοση, αλλά κάτι παραπάνω. Αλλά πού να τα πεις αυτά σε ανθρώπους που δικαιώνουν τον εαυτό τους και θεωρούν ότι η Θεία Κοινωνία είναι μια παράδοση όπως η γιορτή του μελιού και του κρασιού στο χωριό τους.
Ο συγκλονιστικός λόγος του Αγίου Ιωάννου του Χρυσοστόμου προς τους ΙΕΡΕΙΣ : «Το θεωρώ αναγκαίο να μιλήσω προς εσάς (τους ιερείς). Δεν είναι μικρή σας η τιμωρία αν επιτρέψετε σε κάποιον να κοινωνήσει, ενώ γνωρίζετε ότι έχει κάνει κάποιο αμάρτημα. Το Αίμα Αυτού θα ζητηθεί από τα δικά σας χέρια ! Προτιμώ να πεθάνω , παρά να μεταδώσω το Αίμα του Δεσπότη αναξίως! Προτιμώ να ματώσω, παρά να μεταδώσω το φρικτόν Αίμα του Χριστού σε αναξίους!». Εις το κατά Ματθαίον ΠΒ’ P.G 58: 744-5». Άλλη μια φράση του Αγίου Ιωάννου του Χρυσοστόμου για τονίσει την ευθύνη που έχουμε οι κληρικοί ώστε να μιλάμε για τα Άγια Μυστήρια στους πιστούς και να τους κατηχούμε.
Καταλαβαίνουμε πόσο σοβαρά είναι τα πράγματα;
ΑΟΡΙΣΤΗ και ΧΑΟΤΙΚΗ επαφή με τον «ΑΓΝΩΣΤΟ ΘΕΟ» που έχω φτιάξει μέσα μου. Να φτάσω 90 ετών με παιδιά πυρηνικούς φυσικούς, τριώροφα και φράγκα στην τράπεζα. Για άλλη ζωή , μετάνοια και Βασιλεία των ουρανών αυτά είναι των παπάδων και αν πάθω και καμιά αρρώστια θα βλαστημήσω και τον Θεό….
………Κόσμος πολύς αυτές τις μέρες. Οι ιερείς δεν βλέπουν γνώριμα πρόσωπα. Διαπιστώνουν ότι ενώ όλοι αυτοί είναι ενορίτες τους δεν τους γνωρίζουν. Δεν τους γνωρίζουν όχι γιατί δεν θέλουν οι ίδιοι αλλά γιατί δεν θέλουν εκείνοι. Δεν θέλουν αυτοί οι άγνωστοι ενορίτες να γίνουν οικείοι των ποιμένων τους, δεν θέλουν να έχουν σχέση με παπάδες, με αυτά τα παράξενα μαυροφορεμένα πλάσματα.
Ο περισσότερος κόσμος θα έρθει στις Εκκλησίες απλά για μια επαφή με το «άγνωστο Θείο» ή για να μην πει και το χωριό τίποτα αν δεν πάω έστω για λίγο στην Εκκλησία αυτές τις μέρες.
Θα βγεί ο Εσταυρωμένος και οι περισσότερες θα πουν με δάκρυα αλά Μάρθα Βούρτση “Αχ Σταυρώθηκε ο Χριστούλης για εμάς”. Αλλά για δάκρυα μετανοίας στο πετραχήλι ούτε λόγος. Για να μην πούμε ότι κάποιες μπορεί να είναι και κακές πεθερές και να πρήζουν τα παιδιά και τα εγγόνια. Αλλά το δάκρυ κορόμηλο και το λουλουδάκι του Επιταφίου για να μην χαθεί η παράδοση. .
Πολλές φορές δεν ακούμε τον ψάλτη στην ακολουθία του Επιταφίου. Μέσα στον Ναό γίνεται χαβαλές «Γεια σου Τάκη ήρθες κι εσύ για Πάσχα; Ωραία, πότε θα ψήσουμε και θα πιούμε ; ; ».
Πολλοί θα κουβαλήσουν τον Επιτάφιο και τον Σταυρό μάλιστα με ύφος χιλίων καρδιναλίων και με μαγκιά «Παπά εγώ κουβαλάω τον Σταυρό κάθε χρόνο για ευλογία».. Και βλαστημάει την Παναγία και τον Χριστό με την κάθε του ανάσα…. Κατά τα άλλα ευλογίες…..
Πολλοί δεν ξέρουν καν γιατί Κοινωνούν. Τι είναι η Θεία Κοινωνία; Τι προετοιμασία χρειάζεται; Όσους και να ρωτήσεις τόσες διαφορετικές απαντήσεις θα λάβεις. Οι περισσότεροι Κοινωνούν για να μην αρρωστήσουν! Και να υπάρχει ευλογία στην οικογένεια ! Λες και η οικογένεια που πονάει ή δοκιμάζεται ο Χριστός δεν είναι εκεί. Θεέ και Κύριε!
«Παπά! Πότε Βγάζεις Θεία Κοινωνία για να έρθω , θα είμαι στο καφενείο και θέλω να υπολογίσω την ώρα»….Θεία Κοινωνία SUPER MARKET…. Άνοιξαν οι προσφορές και σας περιμένουμε…
Ζούμε στην εποχή της πλάνης. Όλα διαστρέφονται, οι λόγοι των Ιερέων διαστρεβλώνονται, και η λατρεία της Εκκλησίας έγινε «μαγική τελετή». Μην γελιόμαστε την Δευτέρα του Πάσχα οι Εκκλησίες θα αδειάσουν διότι αυτό ήταν. Φάγαμε, περάσαμε ωραία με αυτή την θρησκευτική παράδοση και όλα καλα. Οι πιστοί λένε ότι φταίνε οι Παπάδες και το αντίθετο. Αντί να κάτσουμε να δούμε τι τελικά πιστεύουμε και τι Χριστιανοί επιτέλους είμαστε, αδιαφορούμε. Αλλά δεν χρειάζεται, να είναι καλά το αρνάκι που θα φάμε και ένα σημείο του Σταυρού που θα κάνουμε σαν μαντολίνο για να μας έχει καλά ο θεούλης.
ΣΤΩΜΕΝ ΚΑΛΩΣ!…Θα διαφυλάξουμε την Ορθόδοξη πίστη και παράδοση μέχρι τέλους. Όσες επιθέσεις , κατηγορίες και να δεχτούμε εμείς οι Ιερείς θα μείνουμε πιστοί στην Μητέρα Εκκλησία….Καλή μετάνοια και καλά μυαλά όπως μας έλεγαν και οι γιαγιάδες όταν ήμασταν μικροί.
Ας κοιτάξουμε τον Εσταυρωμένο και ας του μιλήσουμε. Έχουμε σίγουρα πολλά να του πούμε….
π. Σπυρίδων Σκουτής
Απρ 12, 2023Εκκλησία Online
Π Λίβυος: Ήταν πρωί Μ. Πέμπτης θυμάμαι, αλλά εγώ ήδη είχα ζήσει την Ανάσταση