Ο άνθρωπος έχει ανάγκη από στόχους και όνειρα, διότι του δίνουν νόημα και κίνητρο στην καθημερινότητά του.
Μέσα από αυτήν την προσπάθεια εξελίσσεται, προοδεύει, γεμίζει εμπειρίες. Μπορεί να έρθουν και αποτυχίες. Όμως κάθε επιτυχία έρχεται μετά από αποτυχίες. Στην αποτυχία δεν πρέπει να απογοητευτείς. Αντιθέτως όλοι αυτοί που πέτυχαν τους στόχους τους, χρησιμοποίησαν τις αποτυχίες τους ως κινητήριες δυνάμεις για να συνεχίσουν τον αγώνα τους.
Να έχουμε στόχους, όμως ας είμαστε και ρεαλιστές.
Να βλέπουμε τώρα τι μπορούμε να κάνουμε. Κι έτσι βήμα βήμα να βαδίζουμε τον δρόμο προς τον στόχο μας.
Καλύτερα αργά βήματα και σταθερά, παρά βιαστικά και πρόχειρα…
Και όπως για τους κοσμικούς στόχους χρειάζεται προσπάθεια και επιμονή και υπομονή, έτσι και για τους πνευματικούς μας στόχους χρειάζονται όλα τα παραπάνω.
Δεν θα ξεπεράσουμε όλα τα πάθη μας μονομιάς, ούτε από την μια στιγμή στην άλλη θα γίνουμε απαθής. Βήμα βήμα, σταθερά με ταπείνωση και αυταπάρνηση, με προσευχή και Μυστηριακή ζωή, με υπακοή και μετάνοια, θα έρθει το αποτέλεσμα.
Η επίγνωση της κατάστασής μας είναι σημαντικό στοιχείο προς την εξέλιξή μας. Να ξέρουμε ποιοι είμαστε. Μόνο με την γνώση αυτή μπορούμε να δούμε ποιοι μπορούμε να γίνουμε.
Κι αν η επίτευξη ενός επίγειου στόχου φέρνει την αναγνώριση των άλλων, στα πνευματικά δεν λειτουργεί έτσι.
Οι πνευματικοί στόχοι και η επίτευξή τους μπορεί να φέρουν τον χλευασμό των άλλων που δεν κατανοούν την προσπάθειά μας. Μην περιμένουμε όμως να μας καταλάβουν ή να αναγνωρίσουν την προσπάθειά μας, γιατί τα κριτήρια των πνευματικών από των κοσμικών στόχων διαφέρουν κατα πολύ, εάν δεν είναι τελείως αντίθετα.
Ο καθένας να αγωνίζεται για τους στόχους του.
Και είτε είναι κοσμικοί, είτε πνευματικοί, εάν τα καταφέρει, να μην ξεχνά να δοξολογεί τον Θεό που τον ευλόγησε με κάτι τέτοιο.
Πάντα η ημέρα μας ας αρχίζει με το «Δόξα τω Θεώ».
Και πάντα να τελειώνει με το «Δόξα τω Θεώ».
αρχιμ. Παύλος Παπαδόπουλος
ΠΗΓΗ