Περί Ἰδανικῶν
Τρία εἶναι τὰ ἰδανικά: ἡ πίστις, ἡ οἰκογένεια καὶ ἡ πατρίς. Αὐτὰ τὰ τρία ἰδανικὰ ἀδελφοί μου ὅταν χαθοῦν, ὁ ἄνθρωπος εἶναι ἄχρηστος παντελῶς ἐπάνω εἰς τὴν γῆν.
Ὑπάρχουν ἐχθροὶ ποὺ μᾶς κυνηγοῦν καὶ κυνηγοῦν αὐτὰ τὰ ἰδανικὰ καὶ ἐμεῖς εἴμεθα ὑποχρεωμένοι μὲ ὅλα τὰ μέσα νὰ υπερασπίσουμε τὴν πίστιν μας, τὴν οἰκογένεια καὶ τὴν πατρίδα μας.
Ὅταν λείπουν τὰ ἰδανικά μέσα ἀπὸ τὸν ἄνθρωπο, τότε δέν εἶναι Χριστιανός.

Περί Χλιαρῶν Χριστιανῶν
Ἡ χλιαρότης εἰς τὴν πίστιν εἶναι θανάσιμος καὶ τιμωρεῖται κατὰ τὸν αὐστηρότερον τρόπον, γιατί ὁ Χριστὸς μέσα εἰς τὴν Ἀποκάλυψη λέγει ὅτι: Τοὺς χλιαροὺς δὲν μπορῶ νὰ τοὺς δῶ, «μέλλω ἐμέσαι ἐκ τοῦ στόματός μου» (Αποκ. 3,16). Θὰ τοὺς κάνω ἐμετό, λέγει, αὐτούς.
Καὶ εἶναι φοβερὸ ἀδελφοί μου, τὸ μεγαλύτερο καὶ τὸ πιὸ ἐπικίνδυνο σημεῖο τῆς σωτηρίας μᾶς εἶναι ἡ χλιαρότης. Ὁ χλιαρὸς ἄνθρωπος εἶναι ἐκεῖνος, ὁ ὁποῖος ὁπωσδήποτε θὰ κολαστεῖ. Διότι οὔτε ψυχρὸς εἶναι, οὔτε ζεστός.
Ψυχρὸς σημαίνει ἄπιστος. «Αὐτὸς τὸ ὁμολογεῖ: ἐγὼ εἶμαι ἄπιστος, δὲν πιστεύω». Ὁ ζεστὸς εἶναι ὁ πιστὸς εἰς τὸν Θεό. Ὁ χλιαρὸς μὲ ποιὸν εἶναι, μὲ τὸν ἄπιστο ἢ τὸν πιστό; Εὑρίσκεται εἰς τὸ μέσο, μὲ τὸ πόδι εἰς τὸν Θεὸ καὶ τὸ ἄλλο εἰς τὸν Διάβολο. Χλιαρὸς ὁ ἄνθρωπος… Δὲν ξέρει νὰ πάρει ἕνα μέρος ἀπὸ τὰ δύο.
Καὶ εἶναι τοῦτο ποὺ παρουσιάζεται εἰς τὴν νοικοκυρά.
Ἐὰν πεῖς εἰς τὴν νοικοκυρά: «μαγείρεψε μὲ χλιαρό νερό», θὰ γελάσει. Ἐὰν πεῖς εἰς τὴν νοικοκυρά: «καθάρισε τὰ ροῦχα τῶν παιδιῶν σου μὲ τὸ χλιαρό νερό», πάλι θὰ γελάσει. Διότι τὸ χλιαρόὸ νερὸ δὲν ἔχει καμμία ἀξία. Οὔτε ξεδιψᾶ τὸν ἄνθρωπο, οὔτε καὶ τὸν ἐξυπηρετεῖ. Τὸ παγωμένο νερό προσφέρει κάτι καὶ τὸ ζεματιστό, πάλι κάτι προσφέρει. Τὸ χλιαρό, δὲν προσφέρει τίποτε…

Περί Ψαλτηρίου
Ἄνοιξε ἀδελφέ μου τὸ Ψαλτήριον καὶ διάβαζε κάθε ἡμέρα ἀπὸ ἕναν Ψαλμόν, νὰ σὲ ἀκούσει ὁ Θεὸς νὰ σὲ ἐλεήσει.

Περί Ψυχῆς
Λέει ὁ Ἱερὸς Χρυσόστομος, τοῦτα τὰ λόγια: Ἔχεις την δυνατότητα γιὰ ἑνὸς λεπτοῦ αἰσχρᾶς ἡδονῆς (σαρκικής ἁμαρτίας), νὰ πουλήσεις τὸν Παράδεισο καὶ νὰ ἀγοράσεις τὴν κόλαση;
Καὶ ὅμως ὁ ἄνθρωπος τὸ πράττει. Δὲν τὸν ἐνδιαφέρει, διότι δὲν γνωρίζει τί εἶναι ἡ ψυχὴ καὶ τί ἀξία ἔχει μία ψυχή.
Μόνο ἕνας ὁ ὁποῖος ἐπέθανε, αὐτὸς ὁ πεθαμένος θὰ σοῦ πεῖ τί εἶναι ἡ ψυχή. Καὶ ἐὰν χάσουμε αὐτὴν τὴν ψυχή μας, τὰ χάσαμε ὅλα! Καὶ τὴν γῆ καὶ τὸν οὐρανὸ καὶ τὸν κόσμο καὶ τὸν Παράδεισο καὶ αὐτὴν τὴν πρόσκαιρον καὶ ἐκείνη τὴν ἄλλη, τὴν αἰώνιον ζωήν.

Περί Ψυχῆς καί Σώματος
Τὸ σῶμα καὶ ἡ ψυχὴ εἶναι σιαμαία αδέλφια. Σιαμαία τέκνα εἶναι ἐκεῖνα, τὰ ὁποῖα ἔχουν ἕνα σώμα καὶ δύο κεφαλές καὶ τέσσερα χέρια καὶ δύο πόδια. Ἔχουν ένωθεί στη μήτρα της μητρός τους καὶ τώρα περπατοῦν καὶ ζοῦν καὶ τὰ δύο. Σὲ μία στιγμὴ ὅμως σηκώνεται τὸ ἕνα καὶ χτυπάει τὸ ἄλλο, γιὰ νὰ τὸ πεθάνει. Αὐτὴ εἶναι ἡ ψυχὴ καὶ τὸ σῶμα ἀδελφοί μου. Ἐὰν τὸ σῶμα χτυπήσει ἀλύπητα τὴν ψυχὴ καὶ τὴν πεθάνει, τότε ἀλίμονο στὸν ἄνθρωπο. Ἐὰν ὅμως ἡ ψυχὴ κυβερνήσει τὸ σῶμα, τότε νὰ γνωρίζουμε, ὅτι εἰσήλθαμε εἰς τὴν Βασιλείαν τῶν Οὐρανῶν. Διότι τὸ σῶμα ζητὰ τὰ τοῦ κόσμου, ἡ δὲ ψυχὴ ζητᾶ τὰ τοῦ Θεοῦ.
Ὅταν τὸ σῶμα νικήσει τήν ψυχή, τότε ὁ ἄνθρωπος εἶναι καταδικασμένος, ἀδελφοί μου, εἶναι εἰς τὴν αἰώνιον κόλασιν. Ἐάν ὅμως νικήσει ἡ ψυχή το σώμα, τότε ὁ ἄνθρωπος ζεῖ αἰωνίως εἰς τήν Βασιλείαν του Οὐρανῶν.

Λέγει ὁ Άγιος Ιάκωβος ὁ Ἀδελφόθεος:
«έστω πάς άνθρωπος ταχὺς εἰς τὸ ἀκούσαι, βραδύς εἰς τὸ λαλήσαι, βραδὺς εἰς ὀργὴν» (Ιακ. 1,19).
Νὰ εἶσαι δηλ. γρήγορος νὰ ἀκους. Νὰ εἶσαι πολύ βραδίς να όμιλήσεις. Καὶ νὰ εἶσαι πάρα πολύ βραδύς να οργιστείς. Αὐτὰ τὰ λόγια, τὰ ὁποία μας λέγει τὸ Πνεῦμα το Άγιο διά μέσω τῶν Ἁγίων ἀνθρώπων, πρέπει νὰ τὰ ἐφαρμόζουμε εἰς τη ζωή μας.
Άκουγε, βλέπε καί μή μιλᾶς. Τί μεγάλο πράγμα! Το τηρούμε;

Περί Βρώμικων λέξεων
Λέξεις κακὲς δὲν ὑπάρχουν. Ἄνθρωποι κακοὶ ὑπάρχουν.
Βρώμικες λέξεις δὲν ὑπάρχουν. Βρώμικοι ἄνθρωποι ὑπάρχουν. Καὶ τοῦτο ἀπόδειξις εἶναι ἡ Ἁγία Γραφή, ἡ ὁποία λέει καθαρὰ ὀρισμένες λέξεις, οἱ ὁποῖες λέξεις ὅταν τις ἀκοῦμε σήμερα λέμε:
– Τί τὰ λέει ἡ Ἁγία Γραφὴ αὐτὰ τὰ πράγματα; Επιτρέπεται ἡ Ἁγία Γραφή νὰ τὰ λέει αὐτὰ τὰ πράγματα;
Ναὶ, τὰ λέει γιὰ νὰ εἶσαι προφυλαγμένος.
Ἐπὶ παραδείγματι, λέει ἡ Ἁγία Γραφή: «πόρνοι βασιλεία Θεοῦ οὐ κληρονομίσουσιν». Σήμερα τὴ λέξη αὐτὴ δὲν τὴν λένε. Δὲν γράφουν οἱ ἐφημερίδες πορνεία. Τί γράφουν; Σέξ. Εἶναι λεπτὸ τὸ θέμα μὴ τυχὸν τὸ ποῦμε καίρια, γιὰ νὰ συντρίψει νὰ συγκλονίσει τὸν ἄνθρωπο.

Ἡ μεσιτεία τῆς Παναγίας μας
Ἡ Παναγία εἶναι ἡ μεσίτρια μεταξύ τῶν ἀνθρώπων και τοῦ Υἱοῦ της. Καί ὁ Χριστός εἶναι ὁ μεσίτης μεταξύ Θεοῦ καὶ ἀνθρώπων. Ἐὰν δὲν ὑπῆρχε ἡ μεσιτεία τῆς Παναγίας μας ἀδελφοί μου, δέν θὰ ὑπῆρχε κόσμος νὰ κινεῖται ἐπάνω εἰς τὴν γῆν. Θὰ ἐτελείωναν πρό πολλοῦ τὰ πράγματα. Ἡ μεσιτεία τῆς Παναγίας μας εἶναι ἐκείνη, μέ τήν ὁποία μακροθυμεῖ ὁ Υἱός της, ἕως ὅτου να μετανοήσουμε και να γίνουμε κληρονόμοι τῆς Βασιλείας Του.
Ὁ δὲ Υιός της (ὁ Χριστός) μεσιτεύων πρός τόν Θεόν Πατέρα, θυσιάζεται καθ’ ἑκάστην Θεία Λειτουργία ἐνώπιον τοῦ Πατρός. Ὅταν τελείται Θεία Λειτουργία, θυσιάζεται ὁ Υἱός εἰς τὸν θρόνο τοῦ Θεοῦ Πατρός, δια τήν σωτηρία ἡμῶν τῶν ἁμαρτωλῶν.

Πότε τρώμε το σταφύλι
Το σταφύλι ὠριμάζει τον Αύγουστο. Οἱ πιστοί Χριστιανοί δὲν τρώνε σταφύλι, ἐὰν δὲν τὸ εὐλογήσει ἡ Ἐκκλησία. Καί τὸ εὐλογεῖ στις 6 Αὐγούστου. Από τις 6 Αὐγούστου ὅταν εὐλογήσει ἡ Ἐκκλησία το σταφύλι, τότε τρώμε σταφύλι.
Θὰ μοῦ πεῖτε:
– Ἐγώ πού έφαγα σταφύλι προηγουμένως θα πάω στην κόλαση;
Ὄχι δὲν πᾶς, ἀλλά κάνε τήν ἐγκράτεια καί περίμενε να εὐλογήσει ἡ Ἐκκλησία το σταφύλι καί μετά να το πάρεις εἰς το σπίτι σου. Δέν εἶναι νὰ τρέχεις (νά βιάζεσαι).

Περί ταυτοτήτων
Γίνεται μεγάλος θόρυβος γιὰ ταυτότητες καὶ χρειάζεται μεγάλη προσοχή. Διότι ἅπαξ καὶ πάρουμε στὰ χέρια μας τη νέα ταυτότητα μὲ καθαρό ἀριθμὸ 3 ἑξάρια (666), τὴν ἴδια στιγμὴ ἔδωσες τὴ ψυχή σου στὸν Αντίχριστο! Έχασες τὸν Παράδεισο! Γι’ αὐτὸ νὰ εἶστε σὲ ἐπιφυλακή ὅταν ἀκούσετε τοῦτο τὸ θέμα νὰ συζητεῖται καὶ νὰ δημοσιεύετε.

Χειρόγραφα τῶν Προφητῶν
Εἰς τὶς ἀνασκαφὲς ποὺ ἔγιναν εἰς τὴν Νεκρὰν Θάλασσα τὸ 1947 εὑρέθησαν χειρόγραφα τῶν Προφητῶν τῆς Παλαιᾶς Διαθήκης! Καὶ μάλιστα εὑρέθη τὸ χειρόγραφο τὸ γνήσιο του Προφήτου Ἠσαΐου καὶ λέγουν αὐτοὶ ποὺ ἐρευνοῦν τὰ χειρόγραφα, ὅτι αὐτὸ κρατοῦσε ὁ Χριστὸς ὅταν διάβασε στη συναγωγὴ στοὺς Ἑβραίους!

Μία εἶναι ἡ ἀγωνία μου…
Το μεγαλύτερο ποὺ ἀγωνιῶ ἀπὸ τὰ χρόνια πού ὑπηρετήσαμε τὸν Χριστό μας μὲ τὴ Χάρη Τοῦ εἶναι μία ἀγωνία μου. Λέγω:
– Τόσες ψυχές Θεέ μου μὲ ἔστειλες, δὲν εἶπα καὶ ἕνα λάθος; Δὲν εἶπα καὶ μία συμβουλὴ ποῦ δὲν ἔπρεπε νὰ τὴν πῶ; Θεέ μου, λυπήσου μέ!
Διότι αὐτὸ εἶναι τὸ μεγαλύτερο πράγμα ποὺ μὲ κρατάει σὲ ἀγωνία. Διότι λέει ὁ Ἱερός Χρυσόστομος: «Ἐὰν ὁδηγήσεις μία ψυχὴ μὲ τὰ λόγια σου μακριὰ ἀπὸ τὸν Χριστόν, θὰ πληρώσεις. Διότι ὁ χειρουργός, ὅταν χειρουργεῖ τὸν ἄρρωστο, κρατάει ἕνα μαχαιράκι ποὺ ἀνοίγει τὸ σῶμα. Καὶ ἐὰν πάει λάθος τὸ μαχαιράκι, κόβει σῶμα. Ἐὰν ἐσὺ πεῖς εἰς μία ψυχὴ λάθος συμβουλή, θὰ πληρώσεις μὲ ψυχή!».

Συντάκτης