Πρώτη μέρα στὸ σχολειό «Τόση βιάση καὶ σπουδή;
Γιὰ ποῦ πᾶς, καλὸ παιδί;
Κίνησες νωρὶς-νωρὶς καὶ τρεχάτος προχωρεῖς;
Στάσου δὰ νὰ διασκεδάσεις μὲ τὶς ὀμορφιὲς τῆς Πλάσης!
Κόψε ἀπ᾿ τὰ περβόλια πάλι τοῦ χινόπωρου τὰ κάλλη!»
«Νὰ σταθῶ; Δὲν εὐκαιρῶ,γιατὶ πάω στὸ φτερό.Καὶ ποῦ πάω, νὰ στὸ πῶ;
Στὸ σχολειό μου π᾿ ἀγαπῶ!
Ἄνοιξε γιὰ πρώτη μέρα.Βλέπεις τὰ παιδιὰ ἐκεῖ πέρα;
Ἔχουν μόνα τους ταιριάξει χωριστὰ κάθε μιὰ τάξη».
«Εἶσαι, βλέπω, μαθητής.Μὰ στὸν ὦμο τὶ κρατεῖς,ποὺ μὲ τὴ ματιὰ τὴν πρώτη
σ᾿ ἔκαμα γιὰ στρατιώτη;»
«Εἶναι τ᾿ ἄρματά μου αὐτά,τ᾿ ἀκριβά τ᾿ ἀγαπητά:
Τὸ κοντύλι μου κι ἡ πλάκα,τὸ βιβλίο μου στὴ σάκα.
Κι ἔλα πιὰ νὰ σὲ χαρῶ,μὲ ρωτᾶς κι ἀργοπορῶ…
Εἶναι ἡ ὥρα περασμένη,ἄκου, ὁ κώδωνας σημαίνει.
Τέλλος Ἄγραςπηγή