Ὁ διαπρεπής καθηγητὴς Danilo Breschi, σκιαγράφησε καὶ τὸ προφὶλ τῆς μεταθρησκείας, ποὺ προωθεῖ ὁ «ἀλάθητος» μαζὶ μὲ τοὺς «δικούς» μας φίλους του:
Στὴν ἐρώτηση: «Ποιὸς θὰ εἶναι ὁ ρόλος τῶν θρησκειῶν σὲ ἕνα μελλοντικό, ἀλλὰ ὄχι πολὺ μακρινὸ κόσμο, στὸν ὁποῖο οἱ τεχνολογίες θὰ ἀναπτυχθοῦν τόσο ὥστε νὰ αὐξάνουν ἐκθετικὰ τὴν ἱκανότητα τοῦ ἀνθρώπου νὰ χειραγωγεῖ τὸν ἑαυτό του, καθὼς καὶ τὴ φύση, καὶ ἴσως νὰ ἀναβάλλει ὅλο καὶ περισσότερο τὴν προοπτικὴ τοῦ θανάτου;»
Ἀπάντησε: «Ἡ τεχνική, ὅπως ἄλλωστε καὶ ἡ ἐπιστήμη, κινεῖ τὰ ὅρια τοῦ ἀγνώστου, ἀλλὰ δὲν λύνει τὸ μυστήριο τῆς ὕπαρξης, τὸ μυστήριο τῆς ζωῆς, τὸ μυστήριο τῆς γέννησης καὶ τοῦ θανάτου, τὸ ἄπειρο καὶ τὸ αἰώνιο. Ἡ παντοδυναμία στὴν ὁποία φαίνεται νὰ μᾶς ὁδηγεῖ ἡ τεχνοεπιστήμη εἶναι πλασματικὴ καὶ τὸ ἀποτέλεσμα ἀπὸ αὐτὸν τὸν ψάθινο θρόνο μᾶς ἐπαναφέρει στὰ ἀρχικὰ ἐρωτήματα γύρω ἀπὸ τὸ θεῖο. Θεὸς εἶναι τὸ ὄνομα ποὺ δίνουμε στὸ μυστήριο τῆς ὕπαρξης. Ἀλλὰ ὁ Θεὸς εἶναι αὐτὸ ποὺ δὲν εἴμαστε καὶ αὐτὸ ποὺ δὲν μποροῦμε, ἑπομένως εἶναι τὸ ὄνομα τῆς ἔλλειψής μας, τοῦ περιορισμοῦ μας. Ποὺ καμία ἐπιστήμη, καμία τεχνικὴ δὲν θὰ μπορέσει ποτὲ νὰ ἀκυρώσει, νὰ ξεπεράσει. Ἡ ἀνθρώπινη κατάσταση εἶναι δομικὰ συνδεδεμένη μὲ τὴ θρησκευτικὴ αἴσθηση τῆς ζωῆς καὶ μὲ τὴν ἀτέλειά μας.
Οἱ ἀπαντήσεις καὶ οἱ μορφὲς μπορεῖ νὰ διαφέρουν, ἀλλὰ ὄχι οἱ ἐρωτήσεις καὶ ἡ κατάσταση ἀπὸ τὴν ὁποία προκύπτουν» (Ἱστ. Ἀμέθυστος)! Ἀκριβολογεῖ ὁ ἐκλεκτὸς ἐπιστήμων!
orthodoxostypos