«Της οικουμένης απάσης το κλέισμα και τοις υπ’ ουρανόν το καύχημα», κατά τον άγιο Μάξιμο τον Ομολογητή
Το μεγαλείο και η σπουδαιότητα της Αγίας Σοφίας δεν γνωρίζει όρια. Καμία άλλη εκκλησία σε καμία χώρα σ’ ολόκληρο τον κόσμο, κανένα άλλο οικοδόμημα που υψώθηκε ποτέ από την τέχνη των ανθρώπων δεν αποτέλεσε τόσο σημαντικό και ουσιαστικό κομμάτι στη ζωή ενός έθνους. «Στο όνομά της συμπυκνώνεται ολόκληρη η βυζαντινή ιστορία».
Η Αγία Σοφία ταυτίζεται με ό,τι πιο μεγαλειώδες, πιο δοξασμένο, πιο ιστορικό και πιο ιερό υπάρχει μέσα στην ψυχή όλων των Ελλήνων …
Από τους τριάντα δύο ναούς που ο Ιουστινιανός έχτισε στην Κωνσταντινούπολη η Αγία Σοφία ήταν η μόνη που υμνήθηκε και έγινε σύμβολο και πηγή έμπνευσης για το γένος μας…
H παράδοση θέλει το σχέδιο της Αγια-Σοφιας να ναι θεόπνευστο και στο χτίσιμο να συμμετέχουν άγγελοι, πουλιά, χελιδόνια, περιστέρια, μέλισσες…
Την οικοδόμηση της συνοδεύουν τραγούδια, θρύλοι και παραδόσεις. Ένας θρακικός θρύλος, τον οποίο διασώζει στις μελέτες του ο Νικόλαος Πολίτης αναφέρει χαρακτηριστικά: «Όταν ο Βασιλεύς στην Πόλη αποφάσισε να χτίσει την Αγιά Σοφιά, κανείς τεχνίτης δεν μπόρεσε να του παρουσιάσει σχέδιο που να του αρέσει. Και όταν μια φορά πήγε να λειτουργηθεί ο Βασιλεύς και απόλυκε (τελείωσε) η Εκκλησία, κει που έπαιρνε τ’ αντίδωρο χάμω. Σκύβει να το πάρει, δεν το βρίσκει. Όταν άξαφνα βλέπει μια μέλισσα με τ’ αντίδωρο στο στόμα να πετά από το παράθυρο. Βγάνει διαταγή, όποιος έχει μελίσσια να τα τρυγήσει, για να βρεθεί τ’ αντίδωρο. Και άλλος κανείς δεν το ‘βρε παρ’ ή ο Πρωτομάστορας, που σ’ ένα κυψέλι είδε αντί για κερήθρα μια Πανώρια Εκκλησία πελεκητή και στην Αγία Τράπεζά της το αντίδωρο. Την είχε φτειασμένη η μέλισσα με τη χάρη του αντίδωρου της προσφοράς. Αυτή την Εκκλησιά επαρουσίασε ο πρωτομάστορας στο Βασιλέα, και ίδια μ’ αυτήν έκαμαν την Αγιά Σοφιά».
ΠΗΓΗ